به گزارش پول نیوز، حمل و نقل یکی از مهمترین بخشهای اقتصاد است. وجود سیستم حمل و نقل کامل و جامع می تواند نقش برجسته ای در توزیع مناسب و به موقع کالا داشته باشد. اما حمل و نقل در سه بخش دریایی، هوایی و زمینی صورت می گیرد که حمل و نقل زمینی از اولویت بالایی برخوردار است که به دو صورت جاده ای و ریلی صورت می گیرد.
حمل و نقل جاده ای مشکلات خاص خودش را دارد. از حوادث جاده ای تا هزینه های سنگین لاستیک، سوخت، آلودگی هوا، تلفات جاده ای و بسیاری موارد دیگر نشان می دهد که حمل و نقل جاده ای چالشهای بسیاری دارد. در مقابل حمل و نقل ریلی از مزیت های بالایی برخوردار است. مزیت های ریل باعث شده این سیستم حمل و نقل با استقبال قابل توجهی رو به رو شود، اما چالشهای آن را نمی توان نادیده گرفت.
مهمترین چالش حمل و نقل ریلی، زیرساختهاست که از واگن و لوکوموتیو تا ریل و مسیر ریلی را شامل می شود. واقعیت تاسف آور این است که سالها نسبت به خودکفایی در بخشهای مرتبط با حمل و نقل ریلی کم توجهی شده بود، عاملی که باعث شد گسترش ریل با سرعت بسیار پایین انجام شود. اما با درک درست از کریدورهای شمال به جنوب و شرق به غرب و ضرورت استفاده از آن، توسعه حمل و نقل ریلی در دستور کار قرار گرفت اما برای این توسعه به واگن، لوکوموتیو و ریل نیاز بود.
ساخت واگن جدید در چند کارخانه داخلی پیگیری شد و به مرحله تولید مناسب رسید که توانست نیاز داخل را تامین کند، به تبع آن بر ساخت لوکوموتیو نیز تاکید شد، اما داستان ریل بسیار حساس است. از آنجا که قطار روی ریل حرکت می کند، باید ریل ها کیفیت مناسبی داشته باشد تا زیر فشار قطارها خرد نشود و به واژگونی قطارها منجر نشود.
بدلیل اهمیتی که ریل داشت و دارد، واردات ریل سالها در دستور کار قرار داشت و کارخانه های ریل سازی آلمان، ترکیه، چین و هند سالها با دلارهای ایرانی فعالیت می کردند تا آنکه ذوب آهن اصفهان تصمیم گرفت به این وابستگی پایان دهد و نسبت به داخلیسازی آن اقدام کند که با تلاش و همت متخصصان ایرانی توانست به این مهم دست یابد. تجهیزات تولید ریل در سال ۹۳ از آلمان خریداری و در سال ۹۵ در ذوبآهن اصفهان نصب شد. در ادامه بین سالهای 95 تا 97 تولید آزمایشی ریل با تناژ پایین انجام شد که تولید انبوه رقم خورد.
اما تحریم ها همه تلاشها را به چالش کشید و خرید شمش به دلیل تشدید تحریمها علیه کشورمان متوقف شد. از سوی دیگر کشورهای تولیدکننده مانند هند و روسیه از همکاری با ایران خودداری کردند و چون خودمان را مکلف به عبور از وابستگی می دانستیم، نسبت به بومیسازی آن اقدام شد. در نتیجه به همت کارکنان ذوب آهن اصفهان، ساخت و تولید شمش ریل راهآهن که از بهمن ۹۷ آغاز شده بود، در اوایل ۹۸ به خودکفایی رسید.
پشتکار نیروهای توانمند ذوب آهن اصفهان به اندازه ای تاثیرگذار بوده که درحالحاضر ۷ کشور دنیا توانایی ساخت ریلهایی با استاندارد بالا را دارند که ایران یکی از آنهاست. تولید ریل در ذوب آهن اصفهان به اندازه ای با کیفیت است که صد درصد با تمامی استانداردهای روز دنیا مطابقت دارد و باعث شده ریل ذوب آهن در جایگاه هفتم تولید ریل جهان قرار بگیرد.
ریل ایرانی تولید شده در ذوب آهن اصفهان متقاضیان بسیاری در جهان دارد، اما اولویت ذوب آهن بر تامین نیاز داخلی است و چون توسعه خطوط ریلی با قاطعیت در دستور کار قرار دارد و نیاز به ریل بسیار زیاد است، ریل های تولید داخل برای تامین نیاز داخل اختصاص می یابد. البته صادرات ریل، ارزآوری و درآمدزایی بالایی برای ذوب آهن دارد، اما ذوب آهن اصفهان تامین نیاز داخل را در اولویت قرار داده و زمانی به صادرات می اندیشد که نیاز داخل تامین شده باشد.
در این رابطه مدیرعامل ذوب آهن اصفهان با اعلام اینکه گواهی انحصاری ساخت داخل ریل، از سوی ذوب آهن اصفهان از وزارت صمت اخذ شده گفت: تمامی پروژه های ریلی کشور با انواع ریل تولیدی ذوب آهن اصفهان در حال توسعه و پیشرفت است. مهدی کوهی افزود: ذوب آهن اصفهان با تولید ریل ملی و تیرآهن بال پهن هم اکنون پیشران توسعه راه آهن سراسری، متروی کلان شهرها و صنعتی سازی ساختمان می باشد.
کوهی افزود: ریل تولیدی این مجتمع عظیم صنعتی بر اساس استاندارد روز دنیا هم اکنون در خطوط راه آهن کشور مانند میانه – اردبیل، همدان – سنندج، چابهار – زاهدان ، رشت – کاسپین و… و همچنین خطوط متروی کلان شهرها مانند مشهد، تهران، تبریز و اصفهان نصب شده است . کوهی گفت: با تولید ریل سخت در این مجتمع عظیم صنعتی۲۵۰ تن از این محصول سال گذشته به متروی کلان شهر مشهد تحویل و در مجموع تاکنون بیش از 3 هزار تن ریل ذوب آهن به متروی مشهد تحویل شده است .