به گزارش پول نیوز ، هر ساله ، زندگي ميليون ها رايانه در سراسر دنيا به پايان مي رسد وانبوهي از رايانه ها و ابزار اسقاطي مربوط به آن به جمع لوازم اضافي شركت ها افزوده مي شود و مشكل زيست محيطي جديدي ، براي زندگي انسان ها ايجاد مي كند.
بيشتر مردم و كاربران ، با بيش از يك دستگاه رايانه در طول روز سركار دارند. در اداره و محل كار ، شب هنگام در منزل و يا در حين حركت و سفر ، با رايانه هاي همراه ، هر چه فناوري پيشرفت كند و رايانه هاي بهتر و سزيعتر و شيك تري به بازار عرضه شود ، مصرف كنندگان به سوي علم روز حركت مي كنند و درنتيجه سيستم هاي قديمي به جمع زباله هاي منزل يا شركت اضافه مي شوند. به طور متوسط يك رايانه عمري معادل دو سال دارد.
بسياري از كاربران خانگي سيستم هاي قديمي خود را مستقيما دور مي اندازند و به ارزش رايانه كهنه خود واقف نيستند. در اين ميان بسياري از شركت ها عمليات بازيافت را شروع كرده اند.
اتحاديه اروپايي نيز قوانين بازيافت تمام قطعات الكترونيكي را اعلام كرده است. در اين قوانين از سازندگان رايانه خواسته شده است طرح هايي براي بازيافت محصولات قديمي و پس گرفتن ماشين هاي كهنه در قبال فروش محصولات جديد ، ارائه دهند.
البته روش هايي متفاوت براي استفاده مفيدتر از كامپيوترهاي بازنشسته معرفي شده اند كه مهمترين آنها اهداي اين گونه ماشين ها به مدارس و مراكز آموزشي است.
مشكل اصلي در به كار گيري مجدد رايانه هاي قديمي ، فروش آن هاست. در بهترين شرايط يك سيستم دست دوم نصف قيمت اصلي خود را نخواهد داشت. شركت PC Recycler كه از موسسان فعال بخش بازيافت سيستم هاي رايانه است ، معتقد است سيستم هاي دست دوم بايد به حداقل استاندارد و امكانات مجهز باشند . اجراي حداقل ويندوز 95 و ساير نرم افزارهاي پايه در حد سخت افزارهاي پنتيوم الزامي است.
دامنه بازيافت به گستره تلفن هاي همراه نيز كشيده شده است . در كشورهاي اسكانديناوي ، فروشندگان ملزم به پس گرفتن گوشيهاي كهنه هستند. گوشيهاي پس گرفته شده اغلب فروخته يا بازيافت مي شوند. باتري هاي گوشي ها نيز معمولا به كشورهاي اروپاي شرقي يا كشورهاي در حال توسعه فروخته مي شود.
در عين اينكه بازيافت زباله هاي الكتريكي راهي مناسب جهت جلوگيري ازانباشته شدن آنها و آسيب هاي زيست محيطي است، اما بازيافت ماشين هايي كه ديسك هاي آن ها حاوي اطلاعات حساس شركتي يا صنعتي است ، ريسك بزرگي است .
بسياري از كاربران به اين باور دست يافته اند كه سيستم هاي اسقاطي نياز به پاكسازي كامل اطلاعات ذخيره شده بر روي ديسك هاي خود ندارند و به فرمت مجدد ديسك هاي سخت بسنده مي كنند و اين در حالي است كه اطلاعات پنهان شده بر روي ديسك فرمت شده بسادگي قابل استفاده است.