به گزارش پول نیوز، واقعیت تلخی که سالهاست کشورمان را رنج می دهد، مقابله و مبارزه بی پایان دشمنان است که پس از تجربه انواع مقابله ها در عرصه های نظامی، فرهنگی و سیاسی، مدتی است جنگ اقتصادی با ابزار تحریم در دستور کار قرار دارد. در شرایطی که از تحریم ها رنج می بریم و در عمل با چالشهای بسیاری رو به رو هستیم، باید از تمامی ظرفیت های استفاده کنیم و تمامی ظرفیت ها را فعال کنیم.
یکی از مهمترین ظرفیت هایی که می تواند درآمدزایی قابل توجهی برای اقتصاد کشور داشته باشد، ترانزیت است. ایران در بهترین شرایط جغرافیایی قرار دارد که می تواند از این موقعیت بهترین و بیشترین بهره را بگیرد. ایران در شمال و جنوب به دریا راه دارد و مهمتر اینکه در جنوب به آبهای آزاد جهان راه دارد. بنابر این هر کالایی که قرار است از شرق به غرب یا از شمال به دیگر نقاط جهان صادر شود، باید از ایران عبور کند که این مهم در قالب دریایی و زمینی صورت می گیرد.
خوشبختانه در عرصه زمینی عملکرد بسیاری خوبی را شاهد هستیم که عبور کامیونها، ترانزیت قابل توجهی را رقم می زند. اما در عرصه ریلی فاصله بسیاری داریم. هرچند خط ریلی شمال به جنوب نهایی شده و بدلیل امنیت، هزینه بری مناسب و سرعت، تاثیرات چشمگیری در ترانزیت ریلی داشته، اما تا رسیدن به نقطه ایده آل فاصله بسیاری وجود دارد و باید حمل و نقل ریلی بسیار جدی تر گسترش یابد.ظرفیت چشمگیر ترانزیت می تواند استان سیستان و بلوچستان را از فقر رهایی بخشد و امنیت را به این منطقه تزریق کند.
منطقه آزاد چابهار در این زمینه نقش بسزایی دارد. مناطق آزاد بدلیل استقلالی که نسبت به سرزمین اصلی دارند، می توانند بدون دموکراسی و کاغذبازی اداری فعال شوند و به صورت مستقیم با طرف های دیگر وارد مذاکره شده و کار را به نتیجه برسانند، اتفاقی که اکنون در منطقه آزاد چابهار بخوبی شاهد هستیم. منطقه آزاد چابهار به اندازه ای ظرفیت دارد که می تواند تمامی استان پهناور سیستان و بلوچستان را تحت تاثیر قرار دهد.
منطقه آزاد چابهار به عنوان قطب سیستان و بلوچستان، در همسایگی پاکستان و افغانستان قرار دارد. میزان سرمایه گذاری، ایجاد صنایع، قطب گردشگری، جاذبه های توریستی و بسیاری موارد دیگر می تواند تاثیرگذاری بسزایی داشته باشد. از سوی دیگر هند نیز از تمامی این ظرفیت ها خبر دارد و مهمتر آنکه ترس از این دارد که مبادا این عرصه به پاکستان و افغانستان واگذار شود، به همین دلیل برنامه ریزی گسترده ای برای حضور در چابهار دارد. هند به کانال ترانزیتی ایران نیاز دارد و چون پاکستان مانع بزرگی در این مسیر است، بنا دارد از مسیر دریا به چابهار وارد و از ان طریق با کشورهای اوراسیا ارتباط برقرار کند.
اکنون منطقه آزاد چابهار در نتیجه ارتباطات فراسرزمینی، نقش چشمگیری در ارتقای فرهنگ این منطقه دارد. همچنین مناطق ازاد دیگر که از ظرفیت چابهار بخوبی با خبر هستند، تفاهم نامه و جلسات مستمری با منطقه آزاد چابهار برقرار کرده اند که در این زمینه منطقه آزاد ماکو، منطقه ازاد انزلی و منطقه آزاد دوقارون وارد عمل شده و ارتباط اقتصادی را با قدرت و قوت در دستور کار دارند.
نکته بسیار مهمی که اهمیت ظرفیت منطقه آزاد چابهار را اثبات می کند، قرار گرفتن بعد از تنگه هرمز است. کشورهای که نسبت به عبور از تنگه هرمز احساس ناامنی می کنند، سرمایه گذاری، ترانزیت و همکاری با منطقه آزاد چابهار را ترجیح می دهند. نکته مهمتر آنکه هزینه نقل و انتقال کالا و ترانزیت در صورت همکاری با منطقه آزاد چابهار کمتر می شود، زیرا لازم نیست کشتی ها تا بنادر دورتر همچون چابهار حرکت کنند. البته بدلیل حساسیتی که تنگه هرمز دارد، هزینه بیمه کشتی ها بالاتر است که به تبع آن هزینه کالاها را افزایش می دهد، در صورتی که چابهار هیچکدام از این چالشها را ندارد.
منطقه آزاد دوقارون نیز از اهمیت نقش منطقه آزاد چابهار برای افغانستان بخوبی با خبر است و می داند که ارتباط با چابهار تا چه اندازه می تواند در رونق دوقارون تاثیرگذار باشد، به همین دلیل شاهد تعامل و همکاری دوقارون با منطقه آزاد چابهار هستیم.
آنچه اهمیت منطقه آزاد چابهار را بخوبی نشان می دهد، اظهارات وزیر راه و شهرسازی است که گفته بود: بهرهبرداری از پروژه ریلی چابهار – زاهدان – میلک – سرخس، چابهار را به قطب بسیار مهم اقتصادی و تبدیل به یک نگین راهبردی، ترانزیتی در منطقه خواهد کرد. مهرداد بذرپاش افزود: قطعا با این اقدام چابهار تبدیل به قطب بسیار مهم و یک نگین راهبردی – ترانزیتی در منطقه خواهد بود و سیستان و بلوچستان اصلی ترین تاثیر مستقیم اقتصادی در حوزه عملیات گسترده ترانزیتی را خواهد دید. این اقدام سیستان و بلوچستان را به یکی از شاهراههای اصلی تردد کالاهای ترانزیتی در منطقه تبدیل خواهد کرد.