انتخابی شایسته برای مدیری شایسته

به گزارش پول نیوز ، روابط عمومی ها نقش ویژه ای در برقراری ارتباط بین دستگاهی دارند. روابط عمومی به اندازه ای اهمیت دارد که رشته ای پر مخاطب را در دانشگاه به خود اختصاص داده است. البته فقط اختصاص رشته نیست، بلکه روابط عمومی در ابعاد گوناگون تعریف شده و زیر مجموعه های بسیاری را شامل می شود تا اهمیت آن هرچه بیشتر مشخص شود.

اما متاسفانه درک درستی در انتصاب مدیران روابط عمومی وجود ندارد و در بسیاری از موارد شاهد انتصاب افرادی در روابط عمومی سازمانها، دستگاهها، وزارتخانه ها، شرکتها و… هستیم که هیچ تجربه ای در این  عرصه نداشته اند.

روابط عمومی از چند زاویه قابل بحث است. اول تاثیراتی که یک روابط عمومی خوب بر مجموعه می گذارد. رفتارهای پرخاشگرایانه، موضع گیری های غیر منطقی، رفتارهای احساسی و بسیاری از موارد باعث زیانهای جدی برای مجموعه می شود. چالش بعدی تاثیراتی است که برای جامعه مخاطب ایجاد می کند. هنگامی که روابط عمومی درک درستی از جامعه مخاطب نداشته باشد، به جای جاذبه، دافعه ایجاد می کند که نتیجه این رفتار، قطع رابطه مجموعه با دیگر دستگاههاست.

بی شک بیشترین ارتباط روابط عمومی ها با رسانه ها رقم می خورد. حتی زمزمه تغییر رییس یک روابط عمومی باعث نگرانی رسانه ها می شود. اینکه روابط عمومی تا چه اندازه رسانه را بشناسد مهمترین رکن در شخصیت مدیریتی روابط عمومی است، اما مهمتر نحوه تعامل و همکاری بین روابط عمومی با دستگاههای دولتی و خصوصی است. با نگاهی به عملکرد غلط بسیاری از روابط عمومی و چالشهای ناشی از این عملکرد، بخوبی می توان به اهمیت این موضوع پی برد.

اینکه روابط عمومی یک مجموعه کوچک تا چه اندازه مثبت یا منفی باشد، شاید زیاد نمودی نداشته باشد، اما مدیریت روابط  عمومی یک مجموعه بزرگ، نه تنها بر مجموعه، بلکه بر اقتصاد کشور اثر می گذارد. امروزه مدیران روابط عمومی بسیاری سراغ داریم که بدلیل سومدیریت، پرونده سیاهی در روابط عمومی دارند و در نهایت پشت میزی در گوشه یک اتاق نشسته و تنها به مستمری ماهیانه دلخوش کرده، مدیرانی که هرگز رنگ ترقی را نمی بینند. در مقابل مدیران روابط عمومی بسیاری را سراغ داریم که بدلیل شایستگی پله های ترقی را با سرعت طی می کنند و کار بجایی می رسد که مدیر روابط عمومی از یک دستگاه جذب دستگاه دیگر می شود و هرگز فرصت برکناری ندارد، بلکه در قالب رایزنی رده های بالاتر به جذب مدیران روابط عمومی می پردازند.

از آنجا که روابط عمومی چشم دوم یک مدیر است، هر مدیری که منصوب می شود، در اولین گام مدیر روابط عمومی مورد اعتماد خود را منصوب می کند. البته هنگامی که مدیر روابط عمومی سالم، کارآمد، توانمند، متعهد و با سابقه درخشان باشد، نیازی به جایگزینی نیست و مدیران روابط عمومی بسیاری را سراغ داریم که با تغییر مدیر ارشد، همچنان به کار خود ادامه داده اند که البته این نمره مثبت در کارنامه مدیر ارشد است که به جای سیاسی کاری یا رفیق بازی، به شایسته سالاری اهمیت می دهد.

این مقدمه به بهانه انتصاب جواد قنبری به عنوان مدیر روابط عمومی شرکت ملی صنایع مس ایران است. اینکه یک مدیر یک باره مدیر روابط عمومی را برکنار و فردی دیگر را جایگزین می کند، ریشه در عملکرد آن مدیر دارد. هنگامی که یک مدیر متوجه ضربات مکرر می شود و هیچ مدیریتی نسبت به چالش ها صورت می گیرد، مدیر مجموعه در اولین گام مدیر روابط عمومی را بازخواست می کند، زیرا متوجه شده که فردی ناکارآمد با رفتار نامناسب را در این مسوولیت بکار گرفته که به جای تعامل، تقابل را رقم زده است.

اما جواد قنبری مدیریت روابط عمومی استانداری سیستان و بلوچستان را در کارنامه خود دارد، استانی که در اوج محرومیت قرار دارد. استان سیستان و بلوچستان به اندازه 11 استان ایران مساحت دارد و صدها برابر گرفتار محرومیت و مشکلات است. از اقدامات تروریستی تا خشکسالی، مشکلات با افغانستان و پاکستان، اعتبارات قطره چکانی و بسیاری بحران های دیگر، از  مدیر روابط عمومی این استان فردی پولادین تربیت می کند. در این استان محرومیت تنها صفتی است که می توان بکار برد و مانند بسیاری از استانهای دیگر، همه چیز گل و بلبل نیست که بسادگی بتوان فعالیت کرد.

نکته دیگر نگاه حرفه ای جواد قنبری به رسانه است. قنبری با تسلط بر روابط عمومی، توان این را دارد که جایگاه شرکت ملی صنایع مس ایران را در شان این مجموعه بزرگ ارتقا دهد و بی شک بدنبال تقویت ابعاد اقتصادی و اجتماعی این مجموعه است.

مهمترین بحثی که می تواند بیانگر ارتقای جایگاه قنبری باشد، مدیریت گروه روابط عمومی شرکت ملی صنایع مس ایران است. برای آنکه بدانیم چرا گروه روابط عمومی مطرح شده، باید بدانیم ایران در صنعت مس، رتبه پنجم جهان را به خود اختصاص داده و سیاستگذاری بر این است که رتبه های بالاتری را بدست آورد. شرکت ملی مس معادن و صنایع بسیاری را مدیریت می کند که در سطح کشور پراکنده شده است. مس به اندازه ای اهمیت دارد که شهرک مس در منطقه ویژه اقتصادی لامرد تعریف شده و قرار است با ایجاد صنایع پایین دستی، نه تنها خام فروشی برای همیشه پایان یابد، بلکه با ایجاد صنایع پایین دستی می توان نیازهای داخل از صنعت سیم و کابل تا صنایع دیگر را فعال کرد.

جایگاه صنعت مس بیانگر اهمیت نقشی است که به جواد قنبری داده شده و مدیریت مجموعه با درک نسبت به توانمندی وی، پست حساس روابط عمومی را به قنبری داده و او را در معرض آزمونی جدی قرار داده است. صعود قنبری به روابط عمومی شرکت ملی صنایع مس بیانگر آن است که این مدیر جوان آینده درخشانی دارد و می توان جایگاههای بزرگتر و مهمتری را برای جواد قنبری پیش بینی کرد.