به گزارش پول نیوز، برگزاري نمايشگاههاي مختلف، امري است كه در كشور ما همانند ساير كشورهاي جهان به مبحثي متداول تبديل شده و هر ساله نمايشگاههاي مختلفي به صورت تخصصي يا عمومي در كشور برپا مي شود.
تمامي كشورهاي دنيا براي برگزاري نمايشگاه هاي خود، مكاني را به صورت ويژه اختصاص داده اند. اين امر در گذشته در كشور ما و به خصوص تهران به عنوان پايتخت كشور وجود داشت و نمايشگاه بين المللي تهران واقع در اتوبان چمران محل بزرگي بود كه همه ساله نمايشگاههاي مختلف تجاري و غير تجاري در آن برگزار مي شد.
متاسفانه چند سالي است مكان برگزاري نمايشگاه ها به دليل برخي مشكلات سياسي و غير سياسي به مكان هاي مختلفي در پايتخت انتقال يافته است و علاوه بر محل دائمي نمايشگاه ها، مكان هايي نظير مصلي تهران و كانون پرورش فكري كودكان و نوجوانان شاهد حضور اصناف مختلف براي برگزاري نمايشگاه ها هستند.
در بدو امر، فشار مسئولين براي جابجايي نمايشگاه مسئله اي معقول به نظر مي رسيد. آنان در نظر د اشتند با تغيير مكان برگزاري نمايشگاه از حجم ترافيكي كه در ايام در محل برگزاري وجود داشت بكاهند، اما آيا برگزاري نمايشگاه در مصلي تهران و كانون پرورش فكري كه در مركز شهر قرار دارند مي تواند از حجم ترافيك شهري بكاهد؟
چندي پيش مصلي تهران ميزبان نمايشگاه رسانه هاي ديجيتال و پس از آن مطبوعات بود. حال اين مطلب جاي تامل دارد كه برگزاري نمايشگاه هاي مختلف در مكاني كه نام مصلي (محلي براي انجام فرضيه مهمي همچون نماز) را بر دوش مي كشد، عملي صحيح است؟
البته قصد ندارم از نظر ارزشي و يا ديني به بررسي اين موضوع بپردازم، بلكه مقصودم از اين مطلب بررسي اين موضوع مي باشد كه چرا در شهري با اين حجم جمعيت، در محلي نمايشگاه برگزار مي شود كه در سال تنها در موارد جزئي مانند اعياد فطر و… براي برگزاري نماز مورد استفاده قرار مي گيرد؟
چرا مسئولين به جاي انتقال مكان برگزاري نمازهاي جمعه به اين محل، اقدام به برپايي نمايشگاه در آن مي كنند؟ اگر آماده نبودن مصلي دليل عدم انتقال بيان مي شود، پس چرا نمايشگاه در آن برگزار مي شود؟ اگر دلايل چيز ديگري است چگونه مي توان نمايشگاهي ده روزه در آن برگزار كرد، اما برگزاري نمازي با زمان 4 يا 5 ساعت در اين محل امكان پذير نيست؟
شركت كنندگان در نمايشگاه بعضا با توجه به مكاني كه در اختيار گرفتند اقدام به ساخت و ساز دكورهاي مختلفي مي كنند و اين مسئله ممكن است به محيط كلي نمايشگاه خساراتي را وارد كند. اگر تاكنون به مصلي مراجعه كرده باشيد، شاهد معماري زيباي داخلي شبستان آن شده ايد و قطعا با يك بررسي سطحي پي به ارزش معماري آن، نه از لحاظ معنوي بلكه از لحاظ مادي خواهيد برد.
آيا مسئولين به اين امر فكر نكرده اند برگزاري نمايشگاه ممكن است چه خسارتي به اين معماري زيبا و پر هزينه وارد كند و هزينه اين خسارات احتمالي بر عهده چه كساني است و چه افرادي بايد پاسخگوي اين مطلب باشند؟
از بحث ساخت و ساز كه بگذريم، وجود امكانات مطلوب كه لازمه برگزاري هر نمايشگاهي است و يكي از كمترين و متداول ترين امكانات مورد نياز، وجود اينترنت پرسرعت و نيز شرايط مطلوب محيطي از نظر وضعيت متعادل دماي هواست. در صورت مراجعه به نمايشگاه، علاوه بر سرمايي كه وجودتان را در بر خواهد گرفت، به مشكلات موجود اينترنت محيط پي خواهيد بود.
آيا مسئولين نبايد از قبل از برگزاري نمايشگاه ابتدا زمينه هاي برگزاري را آماده و سپس اقدام به برپايي نمايشگاه كنند؟ آيا اين توقع بزرگي است كه شركت كنندگان در نمايشگاه از مسئولين برگزاركننده دارند؟
مطلبي ديگر كه جاي تامل دارد حضور روابط عمومي هاي وزارت خانه هاي مختلف در نمايشگاه مطبوعات، آن هم در آخرين نقطه نمايشگاه است. حضور روابط عمومي ها در نمايشگاه مطبوعات چه لزومي دارد؟ آيا اين امر باعث تعامل بيشتر بين اهالي قلم و ادارات خواهد شد؟ اين كه ادارات نياز به مطبوعات دارند امري بديهي است، اما آيا اين امر حضور روابط عمومي ها را در نمايشگاه مطبوعات توجيه مي كند؟
به هر حال تا زماني كه مسئولين به فكر جايگاهي دائمي براي برگزاري نمايشگاه ها نباشند، اين موارد وجود خواهد داشت و همواره غرفه ها به جاي ارائه محصولات و خدمات خود به مردم در نمايشگاه صف آرايي مي كنند.