به گزارش پول نیوز ، ماه محرم آغاز سال نو هجری قمری است. این ماه به اندازه ای مبارک است که جنگ، کشتار و مواردی از این دست را حرام می کند و حرمت محرم باعث شده تا دیه در این ماه بیشتر باشد. در محرم تنها باید به خوبی ها پرداخت و از هر نوع بدی فاصله گرفت. اما محرم برای شیعیان داستانی متفاوت دارد، تاریخچه ای که محرم را به ماه عزا و ماتم تبدیل کرده است. امام سوم شیعیان که در روزهای پایانی حج بسر می برد، یک باره حج را نیمه کاره رها می کند و بنابر دعوت مردم کوفه، به سوی این شهر می آید تا سنگ بنای براندازی دولت فاسد یزدیان را بگذارد. دعوتی که با خیانت کوفیان، رنگ خون می گیرد و تاریخ را برای همیشه عزادار می کند.
از اول محرم تا عاشورا، اتفاقاتی رخ می دهد که حاکی از دو گزینه ایثار و خیانت است. لشکری که برای براندازی فساد تشکیل شده، به 72 تن کاهش می یابد و آزادمردی به نام “حر” که از لشکر خیانت و فساد به سوی سلامت و خدمت می آید، برای همیشه در تاریخ ماندگار می شود.
لشکریان یزید در این 10 روز از هیچ جنایتی فروگذار نمی کنند. آب را به روی لشکر حسین بن علی می بندند، از فرزند 6 ماهه تا سالمندان را از دم تیغ می گذرانند. بدن ها را مثله می کنند و با اسب بر روی اجساد فرزندان علی و فاطمه و پیروان راستین پیامبر خاتم می تازند. در نهایت نیز زنان و کودکان را به اسارت می گیرند و در بدترین شرایط به سوی شام می برند تا در کاخ یزید تحقیرشان کنند، باوری که با سخنرانی قاطع زینب، به آواری ماندگار بر سر یزیدیان در تاریخ تبدیل می شود.
اکنون بعد از گذشت بیش از 1400 سال، نزدیک به دو میلیارد تن از مسلمانان به عزای حسین و 72 تن از یارانش می نشینند و لشکر 10 هزار نفری یزید را لعنت می کنند تا نشان دهند ظلم ماندگار نیست.
اگرچه فاجعه عاشورا به پایان رسید، اما تاریخ تکرار می شود که نمونه آن را در جنگ 12 روزه اسراییل علیه ایران شاهد بودیم. به جرات می توان ایران اسلامی را با لشکریان اندک امام حسین و اسراییل را با لشکریان یزید مقایسه کرد. اسراییل در شرایطی به کشورمان حمله کرد که تمامی سلاح هایش را از آمریکا و اروپا گرفته بود و پس از پایان گرفتن آن سلاحها، پیشنهاد خفت بار آتش بس را مطرح کرد.
اسراییل جان 936 تن از ایرانیان را گرفت و بیش از 5000 تن را مجروح کرد که تعداد قابل توجهی از آنها زن و کودک بودند و به بیمارستانها و مراکزی حمله کرد که با هیچ یک از اصول حقوق بشر همخوانی ندارد. اما این پایان ماجرا نیست. سه کشور آمریکا، آلمان و ایتالیا نزدیک به کل تسلیحات اسراییل را تأمین می‌کنند که ایالات متحده بزرگ‌ترین تأمین‌کننده تسلیحات به رژیم صهیونیستی در طول پنج دهه گذشته محسوب می‌شود. آمارهای رسمی حکایت از آن دارد که حدود 68 درصد تسلیحات نظامی اسراییل از ایالات متحده تامین می‌شود و فقط در یک سال اخیر، آمریکا حدود 23 میلیارد دلار برای کمک‌های نظامی به رژیم صهیونیستی هزینه کرده است. طبق گزارش شورای روابط خارجی CFR، رژیم صهیونیستی علاوه بر کمک‌های اقتصادی قابل توجه بین سالهای 1946 تا 2024، بالغ بر 228 میلیارد دلار (معادل 200 میلیارد یورو) حمایت نظامی از ایالات متحده دریافت کرده است.
هنوز مدت زیادی از آتش بس نگذشته که حجم وحشتناکی از تجهیزات نظامی از سوی کشورهای اروپایی و آمریکا تحویل اسراییل شد و آژانس همکاری امنیتی دفاعی آمریکا از فروش تجهیزات هدایت بمب به رژیم صهیونیستی به ارزش ۵۱۰ میلیون دلار خبر داد. حجم بزرگی از تحویل تجهیزات نظامی که یادآوری عملکرد یزیدیان علیه حسینیان است.
اما همه چیز تفاوت دارد و ماجرای محرم و عاشورا تکرار نخواهد شد. هرگز اجازه قتل عام حسینیان ایران را نخواهیم داد و ذلت بزرگی برای آنان رقم خواهیم زد.
با این وصف، جنگ وحشیانه ترین رفتار بشریت بوده و خواهد بود. بی شک باید بین تجاوز و دفاع تفاوت قایل شویم. هنگامی که اسراییل به کشورمان هجوم آورده، چاره ای به غیر از دفاع نداریم و باید پاسخی قاطع به تجاوز وحشیانه اسراییل بدهیم تا برای همیشه سرجای خودش بنشیند.
فراموش نکنیم که هیچ جنگی برای همیشه ادامه ندارد و به پایان می رسد. حتی اگر کار به جنگ سوم جهانی و جنگ هسته ای بکشد، باز هم به پایان می رسد، اما باید تبعات آن را درک کنیم. بمباران وحشیانه هسته ای آمریکا به دو شهر هیروشیما و ناکازاکی بیش از 250 هزار کشته برجای گذاشت و سالها مردم ژاپن تبعات تشاشعات هسته ای را با گوشت و پوست و استخوان احساس کردند، اما کار به صلح کشید.
اکنون نظام اسلامی در پیچ تاریخی قرار گرفته و باید تصمیمی کارساز بگیرد. از یک سو تسلیم بی قید و شرط ، ذلتی خفت بار را برای مردم آزاده ایران رقم می زند و از سوی دیگر، ویرانی های جنگ کشورمان را برای سالهای طولانی به عقب خواهد برد. بخاطر بیاوریم که سخت ترین شرایط از ترور، جنگ نظامی، جنگ نرم، جنگ اقتصادی و اشکال دیگر تهاجم را دیدیم و مقابله کردم و آجرها را روی هم گذاشتیم تا ایرانی آباد بسازیم و اکنون دستاورد یک عمر تلاش در آستانه ویرانی بدست اسراییل و آمریکای جنایتکار است.
باید سیاستمدارانه عمل کنیم و بدانیم در مقابل ما عمروعاص با تمام توان ایستاده و قرار نیست کم بیاوریم. باید وارد عرصه مذاکره شویم و هر آنچه حق مان است، بگیریم. بی شک می توانیم بار دیگر ویرانه ها را بسازیم، اما جان باختگان کشورمان را دیگر نمی توانیم بازگردانیم. از دانشمندان و نظامیان برجسته تا کودکانی که شاید آینده بزرگی را رقم می زدند، از دست دادیم. بی شک در مقابل هر گلوله ای می ایستیم و اجازه نمی دهیم به وطن مان توهین و تحقیر شود، اما باید درایت بخرج دهیم و به خاطر بیاوریم که امام خمینی گفتند: «نمى خواهیم به امریکا ظلم کنیم و نمى خواهیم که زیر بار ظلم امریکا برویم. آنها کارهایى که کردند، ظلم به ما بوده است، ما آنها را تحمل نخواهیم کرد. اما روابط دوستانه با همۀ ملتها داریم و دولتها هم اگر به طور احترام با ما رفتار کنند، ما هم احترام متقابل را رعایت مى کنیم. روابط ما با امریکا و همچنان با سایر کشورهاى جهان بر اساس احترام متقابل خواهد بود. ما براى امریکا حق تعیین سرنوشت خود را قائل نخواهیم بود.
بیشتر بخوانید: «احترام» تنها واژه مناسب نظامیان بی منت
آژانس خلاقیت کوانتا