به گزارش پول نیوز ، غلامرضا گلمحمدی، معاون وزیر جهاد کشاورزی و رئیس سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی در نشست خبری به مناسبت پنجاهمین سالروز تأسیس این سازمان، با اشاره به نقش کلیدی آن در تأمین امنیت غذایی کشور اظهار کرد: سازمان تحقیقات امروز به عنوان مرجعیت علمی بخش کشاورزی شناخته میشود و نقش مهمی در حفاظت و مدیریت منابع ایفا میکند.
وی با اشاره به تصویب قانون مدیریت منابع ژنتیکی به ابتکار این سازمان در سال ۱۳۹۶ گفت: مرکز ملی مدیریت منابع ژنتیکی کشور نیز برای نخستینبار پس از انقلاب، بدون افزایش ساختار اداری و صرفاً با تکیه بر ظرفیتهای درونسازمانی ایجاد شد.
گلمحمدی افزود: سازمان تحقیقات کشاورزی امروز دارای ۳۴ مرکز تحقیقات استانی و ۳۱۴ ایستگاه و پایگاه تحقیقاتی در سراسر کشور است. این سازمان ریشهای عمیق در تاریخ علم کشور دارد، به طوری که برخی از مؤسسات کلیدی مانند مؤسسه رازی و مؤسسه تحقیقات شیلات حتی پیش از تأسیس دانشگاه تهران، پایهگذاری شدهاند.
وی هدف اصلی از تأسیس این سازمان را پاسخ به نیازهای کشور در زمینه امنیت غذایی و توسعه دانش کشاورزی عنوان کرد و افزود: این سازمان با بهرهگیری از شبکهای متشکل از ۱۲۵۰ محقق معین، ۷ هزار مروج پهنه، ۷۰ هزار کشاورز نمونه و ۳۸ هزار مروج محلی، نقش مهمی در ترویج علم و فناوری در بخش کشاورزی دارد.
معاون وزیر جهاد کشاورزی با اشاره به سرمایه انسانی سازمان اظهار کرد: هماکنون حدود ۱۸۶۰ عضو هیأت علمی، ۲۰۰ محقق فعال و ۵۶۰۰ نیروی پشتیبانی در بخشهای مختلف از جمله آزمایشگاهها و ایستگاههای تحقیقاتی مشغول به کار هستند.
گلمحمدی گستره فعالیتهای این سازمان را از «کف دریا» تا «کفن قبر» دانست و گفت: از واکسنهای دامپزشکی گرفته تا محصولات کشاورزی، صنایع غذایی و منابع طبیعی، همه در حوزه وظایف و دستاوردهای این نهاد قرار میگیرند. امروز تنها در حوزه تولید واکسن، این سازمان هفت نوع واکسن استراتژیک تولید میکند که بسیاری از آنها انحصاری هستند.
وی با تأکید بر اثربخشی مالی این مجموعه افزود: بودجه سالانه سازمان حدود ۶۰ میلیون دلار است، اما ارزش فناوریهای توسعه یافته در آن بالغ بر ۲ میلیارد دلار برآورد میشود که از این رقم، حدود یک میلیارد دلار مربوط به تولید هستههای اولیه بذر است.
گلمحمدی در پایان با بیان اینکه ۹۸ درصد بذر مصرفی کشور در داخل تولید میشود، تصریح کرد: هستههای اولیه این بذرها در همین سازمان تولید شده و تنها در برخی بذرهای هیبرید با چالش مواجه هستیم که برنامهریزی برای رفع آن نیز در دستور کار قرار دارد.