به گزارش پول نیوز، برای آنکه توسعه در یک منطقه صورت بگیرد، اولین و مهمترین گزینه، راه است. راه باعث می شود تمامی گزینه های توسعه به یک منطقه وارد شود. با نگاهی به مناطق گوناگون کشور، متوجه می شویم هر منطقه ای که راه مناسب ریلی یا جاده ای داشته، توسعه و رونق قابل توجهی بدست آورده و هر منطقه ای که از داشتن راه مناسب محروم بوده، با وجود ظرفیت های تاثیرگذار، عقب مانده و نتوانسته از ظرفیت های خود بهره برداری کند.
برای آنکه ظرفیت های کشور در عرصه های گوناگون را فعال کنیم، به سرمایه گذاری هوشمند نیاز داریم. سرمایه گذاری به اشکال گوناگون صورت می گیرد که به دو صورت کلی زیربنایی و روبنایی تقسیم بندی می شود. سرمایه گذاری زیربنایی از اهمیت ویژه ای برخوردار است، زیرا باعث جذب سرمایه های دیگر به اشکال گوناگون می شود.
اگر منطقه ای از داشتن راه، آب، برق، گاز و… محروم باشد، سرمایه گذار به هیچ عنوان حاضر نمی شود به این منطقه ورود کند، به همین دلیل شاهد هستیم مناطق بسیاری در کشورمان وجود دارد که بدلیل نداشتن راه مناسب، به شکوفایی نرسیده اند. نکته مهمتر این است که ضعف زیرساختها، بحران های جدی را برای سالهای متمادی رقم زده و حتی باعث رکود مطلق شده است.
آمارها حاکی از آن است که از سال ۱۳۳۵ تا دهه ۹۰ حدود ۴۰ هزار روستا به صورت کامل از سکنه خالی و متروکه شده، به طوری که سهم جمعیت روستایی از ٣٩ درصد در سال ۱۳۷۵ به ٢٩ درصد در سال ۱۳۹۵کاهش یافته است. این آمار بسیار نگران کننده، زنگ خطر را برای کشور بصدا درآورده، زیرا کاهش جمعیت روستایی به افزایش جمعیت شهرنشین منجر شده که گسترش بی رویه شهرها را رقم زده و چالش حاشیه نشینی، تضاد فرهنگی، افزایش بزهکاری و بحران های جدی دیگری را بوجود آورده است.
بی توجهی به توسعه روستایی، خطرهای بسیاری دارد که جدی ترین آنها، نابودی تولید و از دست رفتن اشتغال روستایی است. از یک سو بر افزایش جمعیت تاکید می شود و از سوی دیگر شاهد خالی شدن روستاها و از دست رفتن این فرصت و ظرفیت هستیم. بنابر این توجه به روستاها از اهمیت ویژه ای برخوردار است. اما این سوال مطرح می شود که چه کسی باید به عنوان متولی توسعه روستاها وارد عرصه شود و با جدیت فعالیت کند.
تفکر مناسب و درک تاثیرگذاری راه بر رشد و رونق اقتصادی، از گزینه های مدیریت توانمند و هوشمند است که این مهم در خصوص روستاها بیشتر اهمیت دارد. با نگاهی به وضعیت روستاها به ویژه در روزهای سردسال، متوجه می شویم که بارش برف باعث می شود ارتباط روستاها به صورت طولانی مدت قطع شود که تا دو ماه و بیشتر نیز این قطع ارتباط را شاهد بودیم و گاه امدادرسانی به وسیله بالگرد صورت گرفته است.
وضعیت روستاها نشان می دهد که متولی خاصی در زمینه رفع مشکلات نبوده و روستاییان از بی توجهی لطمه های جدی دیده اند. اما اگر احساس مسوولیت جدی در بین دستگاهها وجود داشته باشد، هر دستگاهی می تواند در عرصه رفع مشکلات روستایی بخوبی عمل کند. یکی از دستگاههای تاثیرگذار در رفع مشکلات روستاها، منطقه آزاد ماکو است که با دعوت از استاندار آذربایجان غربی، بهره‌برداری از ۵۲ کیلومتر راه روستایی در پلدشت به همراه چند طرح دیگر را کلید زد.
یکی از پروژه هایی که به همت منطقه آزاد ماکو به بهره برداری رسید، پروژه بهسازی و آسفالت محور روستایی شوربلاغ – شوطلو است. این پروژه بطول ۵/۸ کیلومتر و عرض ۵/۴ متر با مبلغ قرارداد ۱۳۷ میلیارد ریال با مشارکت سازمان منطقه آزاد ماکو انجام شد و به بهره برداری رسید.
یکی دیگر از پروژه هایی که مورد بهره برداری قرار گرفت، بهسازی و آسفالت محور روستایی قره تپه- قوریشکاک بود. این پروژه بطول ۴۶ کیلومتر و عرض ۵/۵ متر با هزینه کرد ۷۶ میلیارد ریال با مشارکت سازمان منطقه آزاد ماکو افتتاح شد. از نکات مهم این پروژه، نقش آفرینی منطقه آزاد ماکو بود که کل زیرسازی این پروژه توسط سازمان منطقه آزاد ماکو انجام گرفته است.
بی شک روستاها و روستاییان فراموش نخواهند کرد دسترسی سریع و آسان روستا به جاده های اصلی با نقش آفرینی کدام دستگاه صورت گرفته و در آینده می توان همکاری تاثیرگذاری را شاهد بود. اگر دستگاههای دیگر نیز وارد این عرصه شوند، مهاجرت معکوس از شهر به روستا را شاهد خواهیم بود و می توان بسیاری از چالشها را با استفاده از ظرفیت روستاها برطرف کرد.
آژانس خلاقیت کوانتا