به گزارش پول نیوز، حضور در مجامع اقتصادی بینالمللی میتواند تاثیر زیادی روی وضعیت اقتصادی کشور داشته باشد، به خصوص زمانیکه تحریمها روی وضعیت معیشت مردم تاثیر گذار بوده است.
در سالهای اخیر دولتمردان تلاش کردند تا با ورود و عضویت هرچه بیشتر به محافل بینالمللی از ظرفیتهای خارجی برای بهبود وضعیت اقتصادی کشور استفاده کنند.
مرتضی ذوالقدر کارشناس ارشد امور بینالملل با اشاره به منفی بودن تراز تجارت خارجی کشور گفت: حتی زیر چتر دکترین شرق هم نتوانستیم با چین وارد روابط اقتصادی قوی شویم. روابط اقتصادی که با این کشور تعریف شده، صرفا واردات کالای کمارزش و بیکیفیت است و شاهد هیچگونه سرمایهگذاری چینیها در داخل ایران نبودیم. در حالی که چینیها در پاکستان و حتی افغانستان سرمایهگذاری کردند، سایه برجام و FATF در مراودات ما با سایر کشورها سنگینی میکند.
وی ادامه داد: در حالیکه یکی از منحصربهفردترین کشورها در حوزه بینالملل هستیم، حتی نتوانستیم از سرمایه و مزیتهای ژئوپلیتیکمان در حوزه سیاست خارجی استفاده کنیم. از شمال به جنوب و از شرق به غرب در میانه دنیا قرار داریم. کشوری هستیم که از چهار گوشه به دنیای بیرون راه دارد. از سمت تبریز به اروپا، از مشهد به آسیای صغیر، از چابهار به شبه قاره هند و از خرمشهر و اهواز به منطقه خاورمیانه عربی متصل هستیم، اما از هیچ کدام این موارد نتوانستیم بهره لازم را ببریم.
ذوالقدر با اشاره به اینکه باید دولت همزمان که نگاه به شرق دارد، روابط با غرب و کشورهای قاره آفریقا را تقویت کند، گفت: باید حتما در پرونده هستهای به نتیجه برسیم. مسئله FATF را حل کنیم تمرکزمان را روی کشورهای همسایه بگذاریم و روابطمان را با آنها ارتقا بدهیم و در فاز بعد اگر نگاه به شرق داریم باید تعریف درستی از آن داشته باشیم. بسیاری از کشورها مانند تایلند، مالزی، اندونزی، ژاپن و کره شمالی هستند که دولت باید از ظرفیت وجود آنها استفاده کند.
وی ادامه داد: مخالفت داخلی با FATF مصداق یک خودتحریمی است و نشان میدهد ما به دست خود در حال به انزواکشیدن ایران از بازارهای جهانی هستیم. ما به جای آنکه به دنبال مذاکره و تمهید راههای قانونی برای مقابله با تحریم باشیم، گویی تلاش میکنیم روابط مالی را به طور غیررسمی پیگیری کنیم. این مسیر دستاوردی به جز فساد و ایجاد هزینه برای ما ندارد. باید این واقعیت جهانی را بپذیریم که هرچه هویت آمار و اطلاعات در بازار شفافتر باشد، میتوان سیاستگذاری دقیقتری انجام داد و ایران نمیتواند از این قاعده مستثنا باشد. آنچه مخالفان FATF از امکان دورزدن تحریم میگویند، عملا تبلیغ و پروارکردن یک بازار واسطه و دلالی است که امکان انتقال فناوری و تولید مولد را ندارد. اگر ایران به لیست سیاه بازگردد، عملا خودخواسته اعلام تحریم کرده است.
این کارشناس با اشاره به وضعیت کنونی فرایند الحاق ایران به این گروه ویژه، گفت: امیدوار هستیم لوایح لازم در مدت باقیمانده به تصویب مجلس برسد و بتوان به FATF اعلام کرد که منتظر رأی شورای نگهبان هستیم، ضمن اینکه ممکن است طی مذاکره این گروه یک فرصت تمدید دیگر به ایران بدهد، اما اگر ایران به FATF نپیوندد، در روزهایی که ما با تحریمهای یکجانبه آمریکا علیه ایران مواجه هستیم، همان بانکهایی که میخواهند با ما کار کنند از جمله بانکهای اروپایی به دلیل اجرای توصیههای FATF و حضور ما در لیست سیاه امکان انجام مراوده با ایران را ندارند و در صورت برقراری هرگونه معاملهای تحریم میشوند.
او درباره محتوای مخالفت منتقدان داخلی با FATF بیان کرد: یکی از مواردی که مورد تردید قرار گرفته، بحث شناسایی بانکهایی است که به تعبیر FATF درحال تأمین مالی تروریسم هستند. اولا که ممکن است تعریف هر کشور از تروریسم متفاوت باشد و دوما ما متعهد به اجرای توصیههای 40 گانه میشویم اما به این معنا نیست که لازم باشد همه اطلاعات محرمانه را به آنها ارائه کنیم کمااینکه بسیاری از کشورها این عمل را انجام نمیدهند.
این کارشناس در پایان خاطر نشان کرد: در مجموع امیدواریم مسئولان با بررسی همه جوانب تلاش کنند تا کشور را از وضعیت تحریمی خارج کنند تا مردم وضعیت معیشتی مناسبتری پیدا کنند.