به گزارش پول نیوز ، این استاد دانشگاه همچنین بیان کرد: بنابراین برداشت این گونه است که ابتدا تحریم‌های حداکثری توسط ترامپ ایجاد شد و بایدن هم با قدرت هوشمندی آمریکا آن را ادامه داد و ایران شاهد اثرات فزاینده آن بود، اما رفتار ایران این گونه بوده که این پیام را مخابره کند که گامی را در جهت انجام مذاکره برداشته است.
مطهرنیا همچنین بیان کرد: تصویب پروتکل الحاقی از سوی مجلس می‌تواند مسئله را تشدید کند، اما ایران با وجود این همه قوانین و روی کار آمدن دولت انقلابی هنوز آماده مذاکره است و مذاکره را رد نمیکند، اما باید دید که از این مسئله چه نتایجی میخواهد بگیرد.
وی تصریح کرد: یکدستی قدرت در تهران این نتیجه گیری را برای طرف مقابل آسان کرده است که ایران بخواهد از برجام چگونه استفاده کند. طرفین ما یعنی اروپایی‌ها و آمریکا و همچنین چین و روسیه همگی بر سریع وارد شدن ایران به مذاکره و همچنین انجام مذاکره برای بازگشت گام‌های ایران به حالت اولیه اذعان دارند. اما ایران تلاش کرده با افزایش غنی سازی اورانیوم نشان دهد که با عزم جدی خود در منطقه و بیان مواضع استراتژیک خود در حوزه مسائل امنیتی مورد علاقه جامعه جهانی زمینه ساز گرفتن امتیازاتی برای پای میز مذاکره باشد.
این کارشناس مسائل بین الملل معتقد است: با توجه به موقعیت کنونی ایران، ورود ایران به یک منازعه شدید در ارتباط با رویارویی با مواضع ایالات متحده در نظم جهانی و نظام بین الملل به نظر نمی‌رسد آغاز مذاکرات موضوعی را حل کند، زیرا ایران و آمریکا از مواضع خود کوتاه نمی‌آیند، به عبارتی آمریکا به هیچ وجه تحریم‌ها را بر نمی‌دارد و ایران نمی‌تواند بدون برداشتن تحریم‌ها حیثیت ایدئولوژیک خود را در جامعه جهانی حفظ کند.
مطهرنیا با بیان اینکه به نظر می‌رسد پارادوکس عدم قطعیت در مذاکرات وجود دارد، ابراز عقیده کرد: اگر پارادوکس نه جنگ و نه مذاکره به یا جنگ یا مذاکره تبدیل شود مدیریت این پارادایم در حوزه دکترین آن به اسرائیل سپرده شده و تلاش دارد محاصره منطقه‌ای علیه ایران را دنبال کند و ایران باید یک نه بزرگ یا بله بزرگ در برابر آنچه در پرونده‌های موجود ایران در نظام بین الملل وجود دارد بیان کند که این تصمیم ساده‌ای نیست، زیرا گفتن نه یا بله بزرگ در سال ۱۴۰۰ تبعات سختی را می‌تواند به دنبال داشته باشند.
آژانس خلاقیت کوانتا