به گزارش پول نیوز ، آشفتگی بیداد می کند. امکان برنامه ریزی و اجرا در پایین ترین سطح ممکن قرار دارد، زیرا هیچ ثباتی وجود ندارد. از قیمت ها که به صورت لحظه ای در تمامی بخشها بالا می رود تا بی ارزش شدن روز افزون پول ملی در برابر دلار که حکایت از غیر قابل اجرا بودن شعارها دارد. بی ثباتی همه چیز را تحت تاثیر قرار داده و قیمت ها به صورت لحظه ای بالا می رود.

کار بجایی رسیده که اگر چالشی برای یکی از سرمایه های بخش حقیقی یا حقوقی بوجود بیاید و نابودی تمام یا بخشی از سرمایه را رقم بزند، بدست آوردن آن و بازگشت به روزهای گذشته نه تنها امکان پذیر نخواهد بود، بلکه حتی امکان ورشکستی و سقوط به ورطه نابودی کامل، قابل تصور است.
در شرایط سومدیریت و ضعف نظارت، در بدترین شرایط بلایای طبیعی قرار داریم. جالب توجه آنکه کشور ما یک کشور حادثهخیز است و هر لحظه امکان بروز حادثه ای ویرانگر متصور است. جالب اینجاست که از ۶۳ بحران شناخته شده در جهان ۴۳ بحران و حادثه طبیعی در ایران رخ میدهد و جالب تر اینکه در کل دنیا ۵۲ حادثه انسانساز و طبیعی داریم که در کشور ما سالانه تعداد زیادی از این حوادث رخ میدهد.
با وجود آنکه یک درصد جمعیت جهان در ایران قرار دارد، 6 درصد خسارت های ناشی از خطرهای طبیعی در ایران واقع می شود و ایران را در لیست سیاه ۱۰ کشور حادثهخیز دنیا قرار داده است.
بزرگترین تهدید ایران، زلزله است که تهران، مشهد، اصفهان، کرج، تبریز، شیراز، اهواز، قم، کرمانشاه و ارومیه 10 شهر بزرگ ایران هستند که روی گسل های زلزله قرار دارند و به صورت مستمر به صورت خفیف می لرزند. به طور متوسط همه ساله بیش از 6600 در ایران رخ می دهد که شدت آنها بین کمتر از 2 تا 7 ریشتر است.
به اندازه ای لب مرز وقوع حوادث قرار داریم که مسوولان بحران کشور اعتقاد دارند با توجه به آسیبپذیری کشور در مقابل حوادث قهری و طبیعی، همیشه باید آمادگی مقابله و رویارویی با بحرانهای مختلف در کشور وجود داشته باشد.
از سوی دیگر مطالعات جهانی نشان می دهد، خسارت های ناشی از حوادث طبیعی و انسان ساخت در ایران، سالانه حدود ۵ میلیارد دلار است، آماری که اثبات می کند ایران در بین ۱۰ کشور حادثه خیز جهان است و رتبه چهارم را در آسیا دارد.
اما سوال اینجاست که چه باید کرد. آیا باید دست روی دست گذاشت و منتظر ماند تا دارایی انسان از بین برود، البته که نظام بیمه بهترین راهکار برای مقابله با این بحران ها و مدیریت آنهاست و با این شرایط از مردم ایران انتظار می رود ریسک زندگی در این شرایط را با خرید بیمه نامه مدیریت کنند.
اما توجه مردم ایران که بر بستر حوادث زندگی می کنند، به بیمه تعجب برانگیز و تاسف آور است. پرویز خسروشاهی رییسکل بیمه مرکزی با اعلام اینکه ضریب نفوذ بیمه در اقتصاد ایران تنها دو درصد است گفت: ۹۴ درصد واحدهای مسکونی کشور بیمه آتشسوزی ندارند. این در حالی است که ایران در رتبه ۵۹ جهان قرار دارد که در مقایسه با کشورهای پیشرفته و توسعهیافته جهان، در سطح پایین و نامطلوبی است.
هیچ بهانه ای برای بی توجهی مردم نسبت به بیمه به غیر ضعف اطلاع رسانی و فرهنگسازی پذیرفته نیست. دسترسی برای خرید بیمه به صورت آنلاین یا شعب بسادگی امکان پذیر است به نوعی که رییس کل بیمه مرکزی صنعت بیمه را متشکل از یک شرکت دولتی و ۴۱ شرکت غیردولتی با ۱۶۰۷ شعبه در سراسر کشور اعلام کرده که شبکه نمایندگان و کارگزاران بیمه نیز حدود ۱۰۳ هزار نماینده، ۱۵۵۸ کارگزار و ۳۹۸۶ ارزیاب خسارت است. بنابر این مردم ایران در هر نقطه بسادگی می توانند در یکی از شعب بیمه نسبت به خرید هر بیمه نامه ای اقدام کنند یا در سامانه های شرکتهای بیمه، بسادگی نسبت به خرید بیمه نامه اقدام کنند. حتی فروش بیمه نامه ها به صورت اقساطی تعریف شده و مشتریان می توانند حق بیمه ها را در اقساط بلند مدت بپردازند.
بیشتر بخوانید: بحران محرومیت از کیفیت
اکنون این واقعیت تلخ وجود دارد که مردم درک درستی از بیمه ندارند، شرایطی که به ضعف اطلاع رسانی، تبلیغات و فرهنگسازی باز می گردد. از آنجا که دولت نسبت به مردم مسوولیت دارد و نمی تواند در برابر بروز حوادثی همچون سیل، زلزله، خشکسالی، طوفان و بسیاری موارد دیگر بی تفاوت باشد، تاوان حوادث را دولت می پردازد. در نتیجه از دولت انتظار می رود نسبت به اطلاع رسانی و فرهنگسازی برای تشویق مردم به بیمه هزینه کند. از سوی دیگر شرکتهای بیمه نیز موظف هستند در زمینه فرهنگسازی و اطلاع رسانی هزینه کنند، زیرا از یک سو درآمدشان بیشتر می شود و از سوی دیگر به وظیفه خود در قبال مردم عمل کرده اند.
اینکه فرهنگسازی چگونه صورت بگیرد نیز داستان خاص خودش را دارد. از یک سو باید به صورت مستمر نسبت به ظرفیت ها و مدیریت ریسک اطلاع رسانی صورت بگیرد و از سوی دیگر هنگام بروز حوادث به ویژه حوادث بزرگ همچون انفجار بندر رجایی، اطلاع رسانی گسترش بیشتری داشته باشد، زیرا مردم خطر را بیخ گوش خودشان احساس می کنند.
نکته آخر اینکه 13 آذر هر سال به نام روز بیمه نامگذاری شده است. بدلیل اهمیتی که بیمه دارد، تمامی دستگاهها موظف هستند به تبلیغ بیمه بپردازند. باید روز بیمه به هفته بیمه گسترش یابد و هر روز به یکی از بیمه ها اختصاص یابد. می تواند هر روز از هفته بیمه را به یکی از بیمه های حوادث، شخص ثالث، عمر، مسوولیت، درمان و دیگر موارد اختصاص داد. حتی می توان فیلم هایی با محوریت بیمه ساخت و در آن رانندگانی که به علت نخریدن بیمه شخص ثالث در زندان هستند، یا مردمی که به علت نداشتن بیمه هنگام زلزله یا حوادث به خاک سیاه نشسته اند را سوژه فیلم ها و سریال ها کرد. می توان در این هفته فراخوان دریافت مقاله، داستان، فیلم نامه و موارد دیگر را صادر کرد و به بهترین ها جایزه داد و سپس آنها را به فیلم تبدیل کرد. همه کار می شود کرد به شرط آنکه اعتقاد و باور به فرهنگسازی برای بیمه داشته باشیم.




آژانس خلاقیت کوانتا