به گزارش پول نیوز ، در سالهای اخیر، استفاده از استیبلکوینها در بازار رمزارزها بهشدت افزایش یافته و بسیاری از کاربران برای حفظ ارزش دارایی یا انجام معاملات روزمره از آنها استفاده میکنند. در این میان، اصطلاح «دلار دیجیتال» بیش از همه شنیده میشود؛ ارزی که قرار است نسخهای پایدار و قابل اعتماد از پول رایج آمریکا در دنیای بلاک چین باشد. اما این مفهوم دقیقا به چه معنا است و استیبل کوینهای اصلی بازار چه تفاوتهایی با یکدیگر دارند؟
دلار دیجیتال در بازار رمزارزها چه کاربردی دارد؟
اصطلاح دلار دیجیتال به استیبلکوینهایی گفته میشود که ارزش آنها معادل یک دلار آمریکا است. این توکنها روی بلاک چین عرضه میشوند و هدف اصلی آنها ایجاد ثبات در بازاری است که ذاتا نوسانات شدیدی دارد. کاربران میتوانند از این داراییها برای خرید و فروش، انتقال پول، حفظ ارزش و حتی مشارکت در پلتفرمهای مالی غیرمتمرکز استفاده کنند.
استیبلکوینها به دلیل سرعت بالا، کارمزد پایین و امکان انتقال در سطح جهانی، بسیاری از مشکلات سیستم بانکی سنتی را برطرف کردهاند و به یکی از ابزارهای اصلی معاملهگران تبدیل شدهاند.
USDT؛ محبوب ترین نسخه دلار دیجیتال
تتر (USDT) استیبل کوینی است که بیشترین حجم معاملات روزانه در بازار را دارد. پشتوانه این دارایی، ترکیبی از دلار، اوراق قرضه و داراییهای مالی دیگر است.
نقدشوندگی بسیار بالا، پذیرش گسترده در صرافیها و مناسب بودن برای معاملات روزانه از مزایای اصلی تتر هستند. اما عدم شفافیت کامل در گزارش داراییها و متمرکز بودن نیز از معایب این استیبل کوین پرطرفدار محسوب میشوند.
USDC؛ شفاف ترین رقیب تتر
یو اس دی کوین (USDC) استیبل کوینی است که به شفافیت مالی معروف است و گزارشهای منظم حسابرسی ارائه میدهد. برای بسیاری از کاربران، USDC نسخه امنتر و رسمیتر دلار دیجیتال محسوب میشود. از مزایای آن میتوان به ارائه گزارشهای حسابرسی معتبر، ثبات و پشتوانه قابل اعتماد و استفاده گسترده در پروژههای دیفای اشاره کرد. اما در کنار این مزایا، معایبی همچون وابستگی کامل به شرکت صادرکننده و امکان مسدودسازی آدرسها در موارد خاص نیز وجود دارد.
DAI؛ استیبل کوین غیرمتمرکز
DAI تنها استیبل کوین اصلی بازار است که ماهیتی کاملا غیرمتمرکز دارد. توکن DAI پشتوانه بانکی ندارد؛ بلکه با وثیقهگذاری روی داراییهای دیجیتال ایجاد میشود. مواردی همچون عدم کنترل توسط نهاد متمرکز، شفافیت کامل در سازوکار تولید و سازگاری با اپلیکیشنهای دیفای را میتوان از مزایای DAI دانست. اما وابستگی به قیمت داراییهای دیجیتال و پیچیدگی در مدیریت وثیقهها نیز از معایب آن است.
مقایسه USDT، USDC و DAI از ابعاد مختلف
هر سه استیبل کوین تلاش میکنند نقش یک ارز پایدار را در بازار ایفا کنند، اما رویکرد آنها متفاوت است. در ادامه از ابعاد مختلف آنها را بررسی میکنیم:
ثبات
از نظر حفظ ارزش یک دلاری و ثبات قیمتی، USDC پایدارترین عملکرد را ارائه داده است، زیرا پشتوانه آن با اوراق و سپردههای بانکی مدیریت میشود.
USDT نیز اغلب ثابت مانده، اما گاهی به دلیل نگرانیها درباره پشتوانه، نوسانات اندکی را تجربه کرده است.
DAI هم اگرچه به ثبات یک دلاری نزدیک است، اما به دلیل اینکه با داراییهای دیجیتال پشتیبانی میشود، ممکن است در شرایط پرنوسان کمی از قیمت هدف فاصله بگیرد.
امنیت
USDC و USDT از نظر زیرساختی توسط شرکتها مدیریت میشوند؛ این یعنی استانداردهای امنیتی قوی دارند، اما ریسک متمرکز بودن نیز وجود دارد.
در مقابل، امنیت DAI بر پایه قراردادهای هوشمند و ساختار غیرمتمرکز استوار است. گرچه این ساختار کنترل بیشتری به کاربران میدهد، اما آسیبپذیری احتمالی قراردادهای هوشمند را هم باید در نظر گرفت.
کاربرد
در بحث مقایسه کاربرد استیبل کوینها میتوان گفت USDT بیشترین کاربرد را در معاملات روزمره و ترید اسپات دارد و تقریبا در تمام صرافیها قابل استفاده است.
USDC نیز به دلیل ثبات و پشتوانه مطمئن، گزینه محبوبی برای پرداختها، پلتفرمهای مالی و پروژههای سازمانی است.
DAI نیز بیشترین استفاده را در اکوسیستم دیفای دارد؛ جایی که کاربران از آن برای وامدهی و قراردادهای هوشمند استفاده میکنند.
جمع بندی
USDT، USDC و DAI که نمایندگان دلار دیجیتال هستند، هرکدام به نحوی ابزار ثبات مالی در بازار رمزارزها محسوب میشوند. تفاوت در پشتوانه، ساختار و میزان تمرکز هرکدام باعث میشود کاربران بسته به نیاز خود، انتخابهای متفاوتی داشته باشند. آنچه اهمیت دارد این است که پیش از خرید هر کدام، اطلاعات کافی درباره نحوه کار آن داشته باشید تا بهترین تصمیم را برای مدیریت داراییتان بگیرید.
آژانس خلاقیت کوانتا