به گزارش پول نیوز ، سرانجام قانون حذف چهار صفر از ریال پس از تصویب در مجلس و تأیید شورای نگهبان، با امضای رئیس مجلس جهت اجرا به دولت ارسال شد. این اقدام در چارچوب برنامه اصلاح ساختار پولی و ارتقای کارآمدی نظام بانکی اتخاذ شده است و به‌عنوان گامی مهم در اصلاح ساختار پولی و بازطراحی واحد پول ملی ایران تلقی می‌شود.
حذف صفر پول ملی از 3 دهه قبل در ایران مطرح شد ولی به دلایل مختلف اجرای آن به تعویق افتاد مهمترین آن عدم ثبات اقتصادی و رشد خزنده تورم در کشور بود. تا این که در دولت چهاردهم و زیر فشار تورم 45 درصدی و سقوط بی سابقه ارزش پول ملی، مراحل قانونی تصویب آن به اتمام رسید و باید در انتظار اجرای طرح توسط دولت و بانک مرکزی باشیم.
اگر چه در توجیه اجرای این طرح قانونی به ساده‌سازی نظام پرداخت‌ها، افزایش دقت در حسابداری و کاهش بار تورمی روانی اشاره شده است با این حال اجرای کامل آن به اصلاح زیرساخت‌های نرم‌افزاری، سامانه‌های بانکی، به‌روزرسانی دستگاه‌های پرداخت و آموزش عمومی شهروندان بستگی دارد.
برخی تحلیلگران هشدار می‌دهند که موفقیت این طرح منوط به انضباط مالی دولت و کنترل تورم است؛ در غیر این صورت، حذف صفرها تأثیری ظاهری بر اقتصاد کشور خواهد داشت. پیش‌شرط اصلی برای اجرای موفقیت‌آمیز این طرح، دستیابی به ثبات اقتصادی و مهار پایدار تورم (رساندن به نرخ تک‌رقمی برای چند سال متوالی) است.
از آنجا که اقتصاد ایران در حال حاضر با تورم بالا و چالش‌های دیگر دست و پنجه نرم می‌کند، اجرای این طرح در شرایط فعلی می‌تواند فاجعه‌بار باشد و بدون تأثیرگذاری بر قدرت خرید واقعی مردم، صرفاً یک تغییر ظاهری و اسمی است و به خودی خود ثروت کسی را کم یا زیاد نمی‌کند. هدف اصلی آن ساده‌سازی مبادلات و بهبود کارکردهای پول است، نه کنترل تورم.
بیشتر بخوانید: مزیت ها و معایب حذف صفر پول ملی
این طرح تنها زمانی موفق است که به عنوان آخرین گام و پس از مهار پایدار تورم و ایجاد ثبات اقتصادی اجرا شود. در غیر این صورت، تنها یک اقدام پرهزینه و بی‌فایده خواهد بود که می‌تواند اوضاع را بدتر کند. ضمن این که تمرکز دولت و جامعه بر روی یک تغییر ظاهری (حذف صفر) می‌تواند باعث غفلت از ریشه‌های اصلی تورم مانند کسری بودجه، رشد نقدینگی، تحریم‌ها و مشکلات ساختاری تولید شود.
در نهایت این که ؛ حذف صفر در شرایط فعلی صرفاً یک «جراحی زیبایی» برای اقتصاد محسوب می شود، نه یک «درمان ریشه‌ای». تا زمانی که بیمار (اقتصاد) از بیماری مزمن (تورم بالا) رنج می‌برد، انجام این جراحی نه تنها مفید نیست، بلکه می‌تواند خطرناک نیز باشد. بنابراین سیاست‌گذاران و دولتمردان باید بر روی اصلاحات ساختاری و درمان ریشه‌های تورم تمرکز کنند و با تکیه بر توانمندی های داخلی و دیپلماسی بین المللی، ثبات اقتصادی و ارزش پول ملی را به کشور برگردانند.
آژانس خلاقیت کوانتا