به گزارش پول نیوز ، مهمترین رویکردی که می تواند به رونق اقتصادی منجر شود، هماهنگی بین تمامی بخشهای اقتصادی است و بزرگترین چالشی که می تواند اقتصاد کشور را به چالش بکشاند، پراکندگی در تصمیم گیری و اجراست. برای اثبات این ادعا کافی است بحران ناشی از اقتصاد تک محصولی وابسته به فروش نفت خام را مورد بررسی قرار دهیم. در حالی که انواع محصولات و فراورده های نفتی از بنزین و گازوییل تا محصولات پتروشیمی بدون هیچ مشکلی در بازار بفروش می رسد و ارز آن به کشور باز می گردد، برای فروش نفت خام با چالش بزرگی رو به رو هستیم. از یک سو آمریکا تاکید می کند فروش نفت خام ایران را به صفر رسانده و از سوی دیگر افتخار می کنیم که روزانه نزدیک به دو میلیون بشکه نفت خام صادر می کنیم.
با فشارهایی که تحریم به عرصه نفت وارد کرد، معادن را تقویت کردیم و سنگ آهن به عنوان جذاب ترین بخش، مورد تاکید قرار گرفت. ابتدا فروش سنگ آهن خام در دستور کار قرار گرفت که قانون مجلس مانع از فروش سنگ آهن شد و تکمیل زنجیره ارزش در دستور کار قرار گرفت. ظرفیت فولادسازی ها گسترش یافت اما همچنان نیاز بازار در صدر قرار داشت. در نتیجه معادن سنگ آهن نیز به سوی ایجاد فولادسازی و تکمیل زنجیره ارزش رفتند که شرکت معدنی گهرزمین با گسترش فعالیت های خود و فعالیت در دیگر عرصه ها، به شرکت معدنی و صنعتی گهرزمین ارتقا یافت.
با این وجود هنوز امکان هم افزایی برای رونق اقتصادی کشور در شرایط تحریم وجود داشت. دعوت مردم به بازار سرمایه و زیانی که در نتیجه خرید سهام دیده بودند، باعث ناامیدی مردم به بورس شد در حالی که همکاری بورس با صنعت، کشاورزی و خدمات می توانست باعث گسترش بیشتر شود.
اگر نقدینگی های سرگردان را یکی از چالشهای اقتصاد بدانیم، بازار سرمایه می تواند محل مناسبی برای مدیریت این نقدینگی ها باشد به شرط آنکه هماهنگی لازم بین صنعت، خدمات و کشاورزی با بورس صورت پذیرد. از سوی دیگر بحران قیمت گذاری به ویژه قیمت گذاری دستوری، آشفته بازاری را رقم می زند که زمینه ساز دلالی و جفا در حق تولید و تولیدکننده است. اما عرضه کالا در بورس رویکردی دوگانه دارد. از یک سو بازار سیاه جمع می شود و از سوی دیگر تولیدکنندگان می توانند محصولاتشان را به قیمت مناسب در بورس کالا عرضه کنند.
از سوی دیگر عرضه محصولات در بورس باعث شفافیت می شود و بنگاه اقتصادی به ویژه بنگاههای بزرگ را از اتهام رانت و فساد مبرا می کند. بنابر این هر مجموعه ای که به سوی بورس می رود، شفاف سازی، سلامت مالی و فاصله گرفتن از ابهامات را در دستور کار قرار داده است.
با توجه به این پیش فرض ها و بسیاری موارد ناگفته، شرکت صنعتی و معدنی گهر زمین در مسیر توسعه متوازن و تکمیل زنجیره ارزش، به سوی همکاری بیشتر با بازار سرمایه پیش رفت و پذیرش شمش فولادی شرکت معدنی و صنعتی گهرزمین در بورس کالای ایران با موفقیت انجام شد.
در این رابطه مدیرعامل شرکت معدنی و صنعتی گهرزمین، به تشریح اهمیت این رویداد پرداخت و گفت: ورود گهرزمین به عرصه تولید و شمش فولادی، گامی راهبردی برای تکمیل حلقه‌های ارزش و تحقق چشم‌انداز تبدیل شدن به یکی از بازیگران اصلی زنجیره فولاد کشور است. علی امرایی تاکید کرد: این اقدام نشانه‌ای روشن از بلوغ فنی، توان تولید و انسجام مدیریتی در مجموعه گهرزمین محسوب می‌شود.
هنوز زمان زیادی از تغییر مدیریت در گهرزمین نگذشته و فراموش نکرده ایم که بسیاری از اظهارنظرها با این تغییر مخالفت می کردند. البته هرگز نمی توان و نباید عملکرد محیاپور در دوره مدیریتی اش را نادیده گرفت و پیشرفت هایی که در این دوره رقم خورد را از یاد برد، اما تغییرات مدیریتی با رویکرد تحول آفرینی، خلاقیت و ایده های نو صورت می گیرد به ویژه آنکه مدیری توانمند جایگزین مدیر توانمند قبلی شود، اتفاقی که در گهرزمین شاهد هستیم و در اولین گام با همکاری بیشتر با بورس کالا رقم خورد.
نکته بسیار مهمی که امرایی تشریح کرد، توسعه متوازن از معدن تا فولاد به عنوان راهبرد کلیدی گهرزمین در دوره جدید مدیریتی است. مدیرعامل گهرزمین تاکید کرد: حضور در بازار شمش فولادی زمینه‌ساز افزایش ارزش افزوده، تنوع درآمدی و ارتقای جایگاه شرکت در بازارهای داخلی و صادراتی خواهد بود.
امرایی با ورود رسمی به بورس کالا نشان داد با قدرت به سوی شفافیت می رود و در آینده تحولات شگرفی رقم خواهد خورد.
آژانس خلاقیت کوانتا