به گزارش پول نیوز ، حدود یک سال از آغاز به کار مسعود پزشکیان به عنوان رئیس‌جمهور ایران می‌گذرد. دوره‌ای که در آن اقتصاد کشور بار دیگر با شوک‌های ارزی متعدد مواجه شده و نرخ دلار به سطوح بی‌سابقه‌ای نزدیک شد. یکی از اصلی‌ترین عوامل بروز این نوسانات ارزی، افزایش ریسک‌های سیاسی و اقتصادی در فضای کشور عنوان شده است. برای مثال، در سال نخست دولت یازدهم، اتخاذ رویکرد دیپلماتیک موجب شد فضای سیاسی کشور به سوی ثبات نسبی حرکت کند و همین امر بازتاب خود را در بازارها نشان داد و دلار آزاد و سکه تمام با بازدهی منفی مواجه شدند. این روند دیپلماسی نیز در نهایت به امضای توافق برجام در سال ۱۳۹۴ انجامید.
با این حال با خروج آمریکا از برجام در اردیبهشت ۱۳۹۷، ریسک‌های سیاسی مجددا افزایش یافت و اثرات آن نه‌تنها در ادامه دولت دوازدهم، بلکه در دولت‌های بعدی نیز نمایان شد. در دوره ریاست‌جمهوری مسعود پزشکیان نیز، با وجود برگزاری پنج دور مذاکره میان ایران و آمریکا از ابتدای سال جاری، این مذاکرات تاکنون به نتیجه مشخصی نرسیده است. در این میان جنگ تحمیلی اسرائیل علیه ایران نیز رخ داد و گفت‌وگوها به حالت تعلیق درآمد. تحلیلگران بر این باورند که فشارهای خارجی می‌توانند اقتصاد کشور را در وضعیت آسیب‌پذیری قرار دهند. در نهایت، به نظر می‌رسد مسیر پیش‌روی نرخ ارز بیش از هر چیز وابسته به تحولات دیپلماتیک خواهد بود. به طوری که اتخاذ یک دیپلماسی فعال و هوشمندانه می‌تواند به کنترل نوسانات ارزی و کاهش نرخ دلار کمک کند.
بررسی‌ها حاکی از آن است که پس از گذشت یک سال از تحلیف مسعود پزشکیان به‌عنوان رئیس‌جمهور دولت چهاردهم، دلار آزاد بازدهی 53.2 درصدی و سکه طلای طرح جدید بازدهی 99.7 درصدی را ثبت کرده است. برای ارزیابی عملکرد پزشکیان، مرور تجربه و عملکرد دولت‌های پیشین می‌تواند دید دقیق‌تری از مسیر پیش‌رو ارائه دهد. در سال ابتدایی دولت یازدهم، فضای سیاسی کشور با کاهش تنش‌های بین‌المللی همراه بود. زیرا سیاست خارجی حسن روحانی بر مبنای تنش‌زدایی با آمریکا تنظیم شده بود. او معتقد بود که برای حل مشکلات اقتصادی که ناشی از تحریم است، کاهش خصومت با آمریکا ضروری است. این موضوع موجب افت انتظارات تورمی و کاهش ریسک‌های سیاسی در فضای کشور شد. در نهایت در سال نخست دولت یازدهم، دلار بازدهی منفی 0.5 درصدی و سکه تمام بازدهی منفی 7.4 درصدی را تجربه کرد.
آژانس خلاقیت کوانتا