به گزارش پول نیوز ، سالهاست از ایرانی به عنوان مردمی بد مصرف یاد میشود و همین امر باعث شده که هر چالش، مشکل و ناترازی در بخش انرژی را به سومصرف مردم ارتباط دهند. هر چقدر نیروگاه بسازیم، باز هم میزان مصرف برق آنقدر بالاست که نیروگاهها پاسخگو نیستند و هر چقدر پالایشگاه بسازیم، باز هم ناچار میشویم بنزین و گازوییل را از دیگر کشورها وارد کنیم.
بدترین اتفاقی که از ناترازی انرژی میافتد، برهم خوردن چرخه اقتصاد است. به دلیل کمبود برق در تابستان و کمبود گاز در زمستان، ناچار میشویم سهمیه برق، گاز و گازوییل نیروگاهها را به مصرف خانگی اختصاص دهیم، رویکرید که باعث میشود، صنایع بزرگ و کوچک را تعطیل میکنیم تا برق را به خانه ها برای سیستم سرمایشی در تابستان و گاز را به خانه ها برای تامین گرما در فصل زمستان اختصاص دهیم.
در واقع این مردم بخت برگشته مقصر اصلی نیستند، بلکه چالش اصلی در عقب ماندگی از فناوریهای روز است. به جرات میتوان ادعا کرد بسیاری از لوازم خانگی آنقدر فرسوده و قدیمی هستند که بیشترین انرژی را مصرف میکنند تا کمترین بازدهی را به مردم بدهند. خودروهای فرسودهای در سطح شهر حرکت میکنند که فناوری آنها مربوط به سالیان دور گذشته است و در حالی که مردم را جابجا میکند، با آلوده کردن هوا، جانشان را در معرض تهدید و خطر مرگ قرار میدهد، به نوعی که امروزه خودروی فرسوده معضلی جدی است.
واقعیت این است که قیمت تولیدات با فناوریهای نوین، آنقدر گران است که بیشتر مردم توان تعویض و نوسازی آنها را ندارند و ناچار هستند همچنان با استفاده از محصولاتی با فناوریهای ۱۰۰ سال پیش، تهدید بزرگی برای منابع و ذخایر کشور باشند. مسیر باطلی که تهدید جدی علیه منابع و ذخایر ملی است. انرژی تولید میکنیم و با اختصاص یارانههای وحشتناک به مردم میدهیم تا همچنان در مسیر بدمصرفی گام بردارند.
برای مدیریت معضل بدمصرفی، قانون هدفمندی یارانهها تعریف شد، اما در هدفمندی یارانهها نیز اشتباه وحشتناکی کردیم که همچنان تاوانش را میدهیم. به جای آنکه قانون هدفمندی یارانه ها را از بالا اجرا کنیم، از پایین اجرا کردیم. قرار بود تمامی عواملی که به بد مصرفی منجر میشود، حذف کنیم، سپس قیمت حاملهای انرژی را به روز بالا ببریم و تفاوت آن را به صورت نقدی در اختیار مردم قرار دهیم. قرار بر این بود که ساختمانها عایق سازی شوند تا از پرت انرژی جلوگیری کنیم. قرار بود در و پنجرههایی که در ساختمانها نصب شده و نه تنها هوا، بلکه حیوانات موذی از لای آن رد میشدند را با پنجرههای دوجداره جایگزین کنیم تا مصرف انرژی به حداقل ممکن کاهش یابد قرار بود. قرار بود آبگرمکنها را خورشیدی کنیم. قرار بود یخچالها و کولرهایی با موتورهای کم مصرف تولید شود. قرار بود آبگرمکن، بخاری و سیستم های گرمایشی کم مصرف تولید کنیم.
قرار بود صدها کار مثبت و موثر برای مدیریت بد مصرفی انجام دهیم و سپس انرژی را با قیمت روز در اختیار مصرف کننده قرار دهیم و تفاوت آن را به صورت یارانه نقدی به مردم بدهیم، در حالی که برای خوشرقصی، یکباره قیمت بنزین را ۷ برابر کردیم تا مردم به خیابانها بریزند، پمپ بنزین را آتش بزنند و بهانه به دست رسانههای دشمن برای تخریب جمهوری اسلامی بدهند.
اگرچه همه چیز گذشت، اما اکنون این سوال پیش میآید که چه کسی باید تکلیف این همه لوازم خانگی، خودروهای فرسوده تجهیزات خارج از رده و دیگر عوامل بحرانزا را روشن کند؟واقعیت این است که اگر خودرو، وسایل، لوازم و… با علم و فناوری روز در کشور تولید شود، مصرف انرژی به یک سوم آنچه در کشور وجود دارد، کاهش مییابد.
در اصل مردم ایران در حالی به بد مصرفی متهم میشوند که از معضل بد تولیدی رنج میبرند. در حالی که خودروهای تولیدی در سراسر جهان به صورت هیبریدی دوگانه برق و بنزین یا حتی خودرو 100 درصد برقی تولید میشوند، در ایران خودروهایی تولید میکنیم که مصرف ۱۲ لیتر بنزین در 100 کیلومتر و بالاتر دارند. بدتر آنکه خودروهای بیکیفیت چینی به کشور وارد میکنیم که مصرف آنها از خودروهای بیکیفیت داخلی هم بالاتر است.
بی شک دستگاههای مسوول باید به این قضیه ورود کنند و چالش مصرف انرژی را به پایان ببرند. هرچند در پیشانی این قضیه، دو وزارتخانه مهم نفت و صمت وجود دارند، اما در واقع تمام دستگاهها مسوول هستند و باید قوای سه گانه به صورت جدی و جامع در مدیریت انرژی و رفع ناترازی ورود کنند.
خوشبختانه سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران ( ایدرو ) با قوت و قدرت وارد این جریان شده و گامی بزرگ برای این مهم برداشته است. از یک سو اقدام به حذف بخاریهای پرمصرف کرده تا بخشی از مشکل ناترازی گاز را در زمستان رفع کند و از سوی دیگر بر ساخت نیروگاههای خورشیدی تاکید دارد تا تولید برق و تامین نیاز صنایع و خانگی، نیازی به سوزاندن گاز و گازوییل نداشته باشد.
فراموش نکنیم کمبود گاز و گازوییل در زمستان باعث میشود تا مازوت و نفت سیاه در نیروگاهها بسوزانیم و همزمان با تولید برق، آنچنان آلودگی در سطح کشور ایجاد کنیم که انواع بیماریهای صعب العلاج را به وجود بیاوریم و ناچار شویم بخشی از درآمد ناشی از فروش نفت را به تامین دارو و درمان اختصاص دهیم تا افرادی که در نتیجه انواع آلودگی ها، به بیماریهای صعب العلاج مبتلا شدهاند را درمان کنیم.
البته این تمام ماجرا نیست و برای تامین پرمصرفی برق مردم، ناچار میشویم نیروگاه هستهای راهاندازی کنیم که به بزرگترین چالش کشور تبدیل میشود. زیرا به ما اجازه استفاده از انرژی هستهای نمیدهند و ترامپ رییس جمهور آمریکا اعلام میکند که ایرانیها روی منابع و ذخایر نفت و گاز زندگی میکنند و بهتر است به جای استفاده از انرژی هستهای، با سوزاندن نفت و گاز انرژی مورد نیازشان را تامین کنند. حرفی که نشان میدهد آمریکا به دنبال آن است تا ذخایر ما به یغما برود و در سالهای نه چندان دور، مردم حتی برای گرمای خود گاز نداشته باشند چه برسد به اینکه بخواهند با آن برق تولید کنند.
با این مقدمه شاهد اقدام چشمگیر سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران ( ایدرو ) و فدراسیون صنعت نفت ایران هستیم، دو نهادی که با هدف بهینه سازی مصرف سوخت و رفع ناترازی انرژی، تفاهمنامه مشارکت و سرمایه گذاری برای طرح تعویض بخاری های گازی مرسوم و احداث نیروگاه های خورشیدی امضا کردند.
در قالب این تفاهمنامه که به امضای فرشاد مقیمی معاون وزیر و آرش نجفی رییس هیات مدیره فدراسیون صنعت نفت ایران رسید، دو طرف در دو حوزه تعویض 10 میلیون بخاری پرمصرف با بخاری گازی گرید A و ساخت حداقل 1800 مگاوات نیروگاه خورشیدی همکاری خواهند کرد.
در بخش طرح تعویض بخاری گازی، 10 میلیون بخاری پرمصرف موجود با مدل های استاندارد و کم مصرف ( گرید A ) در دستور کار قرار می گیرد که شامل تولید داخلی 8 میلیون دستگاه بخاری گازی استاندارد و کم مصرف ( گرید A ) با بهره گیری از توان تولید کنندگان داخلی و واردات 2 میلیون دستگاه از این تجهیزات در دوره چهار ساله خواهد بود. هدف اصلی از اجرای این طرح، ارتقای بهره وری و صرفه جویی در مصرف گاز طبیعی است.محور دوم این همکاری، احداث حداقل 1800 مگاوات نیروگاه خورشیدی در سال اول اجرای تفاهم نامه است که قابلیت افزایش تا 10 هزار مگاوات نیروگاه تجدید پذیر در دوره 4 ساله را دارد.
سهم ایدرو در این پروژه 15 درصد و استفاده از توان شرکت های تابعه در ساخت نیروگاه های خورشیدی است.
با توجه به اهداف عالیه این تفاهمنامه، انتظار می رود این رویکرد به سیاستگذاری کلان در بین تمامی دستگاهها تبدیل شود و در آینده ای نه چندان دور، تمامی دستگاهها و حتی مصارف خانگی به استقبال چنین طرح هایی بروند.