به گزارش پول نیوز،

بزرگترین چالشی که اقتصاد کشور را تهدید می کند، تکیه بر یک بخش و نادیده گرفتن ظرفیت های دیگر است. آنچه تهدید و حتی بحران درست می کند، اصرار بر استفاده از یک بخش اقتصاد است که از آن به عنوان اقتصاد تک محصولی یاد می شود. متاسفانه با سیاستگذاری غلطی رو به رو هستیم که وقتی یک بخش از اقتصاد فعال می شود، آنقدر بر آن بخش تاکید می شود تا تمامی ذخایر را بدست بیاوریم و بفروشیم و تا جایی پیش می رویم که چیزی از آن باقی نماند، سپس به سراغ دیگر منابع می رویم و همین رویه را دنبال می کنیم.

نادیده گرفتن ظرفیت ها

چیزی که تاثیرات منفی برجای می گذارد، ناتوانی در مقایسه ظرفیت هاست. البته شاید بهتر باشد از نادیده گرفتن به جای ناتوانی یاد کنیم. می گویند فردی پسر خود را به نزد پیامبر برد و از ایشان خواست کاری برای او پیدا کند. پیامبر فرمودند پسرت را پیش فلان زرگر ببر و من هم سفارش پسرت را می کنم. مرد در راه به یکی از دوستانش که آهنگر بود برخورد کرد و ماجرا را شرح داد. دوست آن مرد اعلام کرد که من هم به کارگر نیاز دارم و مرد پسرش را به آهنگر سپرد. پس از مدتی پسر به موفقیت خوبی دست پیدا کرد. آن مرد نزد پیامبر رفت و گفت شما پیامبر هستید و پسر مرا به زرگری معرفی کردید، اما من او را نزد آهنگر گذاشتم و اوضاع خوبی دارد. پیامبر فرمودند اگر پسرت نزد زرگر می رفت همین وضعیت را بدست می آورد و حتی شاید بهتر می شد، اما من به تو گفتم چکش یک مثقالی بدستش بدهی، اما تو پتک ۱۰ کیلویی بدستش دادی. این نشان می دهد که باید بدنبال فرصت ها باشیم.

مشاغل در صنایع

یکی از مهمترین بخش هایی که اقتصاد را به چالش کشیده، رفع مشکلات اقتصادی همچون بیکاری با استاده از فرصت های شغلی محدود است، این در حالی است که فرصت های شغلی بسیاری در کشورمان وجود دارد که مورد بی مهری قرار گرفته است. با نگاهی به تاریخچه کشورمان و موزه ها، متوجه می شویم که در چه بخش هایی توانمند بودیم و اکنون خبری از آن ها نیست، ظرفیت هایی که اگر به آن ها توجه می کردیم، دستاورد های بزرگی نصیب کشورمان می شد.

بیشتر بخوانید:

اجرای مناقصه طرح توسعه معادن طلای زرشوران

جواهرات و صنایع دستی

با نگاهی به صنایع دستی و جواهرات تولید شده بدست ایرانیان، متوجه می شویم که در این زمینه چقدر ظرفیت و فرصت شغلی داریم، در حالی که نسبت به آن ها بی توجه هستیم. در حالی که گردش مالی طلا و جواهر در ایران بسیار بالاست، شاهد واردات طلای ساخته شده از هند، ترکیه، ایتالیا و دیگر کشور ها هستیم. اتفاقی که باعث می شود اشتغالزایی و درآمدزایی بالایی را به دیگر کشور ها بدهیم و در این بخش که پیشنه دیرینه و توانمندی بالایی داریم، تسلیم سیاستگذاران دیگر کشور ها باشیم.

گام های تعامل

اتفاق بسیار جالبی که رخ داده، حرکت وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی به سوی فعال کردن ظرفیت های مغفول مانده است. به نظر می رسد مسوولان این وزارتخانه برای فعال کردن ظرفیت های کمرنگ، وارد عرصه شده و سعی دارند آن ها را فعال کنند. یکی از بخش های تاثیرگذار که سالهاست مورد بی توجهی یا کم توجهی قرار گرفته، گوهر سنگ هاست. از آنجا که معادن سنگ زیرمجموعه ایمیدرو و بهره گیری از گوهر سنگ ها در حیطه وزارت صنایع دستی است، طرفین وارد این عرصه شده و در راستای تعامل و هم افزایی در توسعه هنر صنعت گوهرسنگ، نشست هم اندیشی با حضور مجری طرح توسعه صنعت گوهرسنگ و معاون صنایع دستی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی در محل وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی برگزار شد.

درک متقابل

نکته قابل توجه، برگزاری جلسه در وزارت میراث فرهنگی است که نشان می دهد این وزارتخانه نسبت به مغفول ماندن این ظرفیت بخوبی آگاهی دارد. اما دستاورد های این جلسه بسیار مهم بود، زیرا معاون صنایع دستی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی بر ایجاد کارگروه مشترک به منظور هم افزایی طرح توسعه گوهرسنگ بین وزارتخانه های صمت و صنایع دستی تاکید کرد. مریم جلالی گفت: ظرفیت برای اجرای برنامه های مشترک بین این دو مجموعه مشهود است و همکاری ها توسعه می یابد.

توریسم گوهرسنگ

در ادامه ابومحمد هاشمی مجری طرح توسعه صنعت گوهرسنگ گفت: استفاده از ظرفیت ارگان ها و نهاد های ذی ربط در سند ملی توسعه صنعت گوهرسنگ کشور؛ در اجرای برنامه های این حوزه مورد توجه است. وی افزود: ظرفیت وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی جهت توسعه “توریسم گوهرسنگ” یکی از مواردی است که اگر مورد توجه قرار گیرد؛ در توسعه این صنعت سهم بسزایی خواهد داشت.