
به گزارش پول نیوز، جمهوری اسلامی ایران اکنون در حال تجربه سختترین و جامعترین تحریمهای تاریخ روابط بین الملل است. فشار حداکثری که «دونالد ترامپ» از سال ۲۰۱۸ تاکنون علیه کشورمان به اجرا در آورده است موجب شد تا بسیاری از ظرفیتهای اقتصادی و تجاری تهران در حوزه خارجی تحت تاثیر قرار بگیرد. محدودشدن میزان فروش نفت خام، سخت شدن دسترسی به سیستم مالی بین المللی، محدودیتهای شدید در مسیر نقل و انتقال ارز به ویژه دلار و بیتمایلی برخی شرکای سنتی تهران از سرشاخ شدن با دولت ایالات متحده باعث شده است روزنههای خیلی زیادی در تعامل اقتصادی بین ایران و کشورهای جهان باقی نماند.
به گزارش پول نیوز ، در همین اوضاع، اما برخی تاکید دارند در شرایطی که مسیر تجارت رسمی بسته شده و دور زدن تحریمها سخت است، استفاده از ظرفیتهای جغرافیایی و برقراری ارتباطات خاص با همسایگان میتواند بسیاری از چالشها به ویژه در زمینه تامین منابع ارزی یا دریافت کالاهای مورد نیاز را رفع کند. فعال بودن چرخهای صنعت از طریق صادرات کشور موجب ایجاد اشتغال و درآمد برای کشور و مردم نیز میشود.
برخی منتقدان، اما بر این باورند که تهران از گذشته تاکنون به نحو شایسته از ظرفیت بالقوه خود برای راه اندازی روابط تجاری با همسایگان استفاده نکرده است. این راهکار مهم در دوره کنونی که محدودیت و تحریمهای شدید و بیسابقهای از سوی دشمنان علیه ایران برقرار شده از اهمیت بیشتری برخوردار است.
محمد واعظ برزانی کارشناس اقتصادی در گفتگوبا پول نیوز گفت: نظام بانکی در کشور ما با مشکلات و معضلاتی روبه رو است که مشکل اصلی ناشی از تحریمها و پس از آن فراتحریمی است.
وی افزود: این اقتصاددان ادامه داد: مبادلات بانکی در کشور ما به کمک دو عامل نظام پایش U-Turn و سامانه پیام رسانی سوئیفت با هزینه بالا رو به رو شده است.
این کارشناس اقتصادی بیان کرد: ایجاد ابزارهای جایگزین مانند همکاریهای منظقهای و آسیایی یکی راه اساسی است که بتوان به آسانی از اثرگذاری دو ابزار سامانه پایش U-Turn و نظام پیام رسان سوئیفت خارج شد.
این اقتصاددان ابراز کرد: در وهله نخست باید فضای تنفسی برای مبادلات بانکی خود در اقتصاد بین الملل ایجاد کنیم و این امر از طریق بی اثرکردن دو سامانه U-Turn و سوئیفت است. آنگاه ما میتوانیم به یک لایه عمیق تری وارد شویم و آن این است که چگونه از تقویم مالی بین المللی بهرهمند شویم؟ وقتی میتوان در آن حوزه عمل کرد که محدودیتهای لایه نخست رفع شده باشد، این در حالی است که چنین محدودیتهایی با قبول FATF در این شرایط رفع نخواهد شد؛ بلکه باعث اثرگذارتر شدن تحریمها بر اقتصاد ملی ما میشود؛ حداقل احتمال آن وجود دارد.