تمايل به خطرکردن موروثي است

دانشمندان معتقدند نقش اين ژنها در تصميم گيريهاي توام با خطر بيشتر از سي درصد است و هفتاد درصد بقيه به نوع تربيت و تجربه هاي شخصي انسانها بستگي دارد.

به گزارش پول نیوز ، تمايل به خطر کردن در انسانها از طريق ژنتيکي از نسلي به نسل ديگر منتقل مي شود.

به نوشته روزنامه اينترنتي روسي ايزوستيا؛ محققان امريکايي با تحقيق روي شصت و پنج نفر متوجه شده اند ميل به خطر کردن با هورمونهاي سيروتين و دوپامين در ارتباط است.

وقتي دانشمندان از اين افراد خواستند تصميمهايي در خصوص سرمايه گذاري بگيرند برخي از انها با به جان خريدن خطرات فراوان و بعضي هم بدون خطر کردن اين کار را انجام دادند.

سپس محققان به بررسي ترکيب شيميايي بزاق دهان انها پرداختند و متوجه شدند در بدن کساني که تصميمهاي توام با خطر گرفته اند ژنهاي ويژه اي وجود دارند که مي توانند توليد هورمونهاي سيروتين و دوپامين را تنظيم کنند.

دانشمندان معتقدند نقش اين ژنها در تصميم گيريهاي توام با خطر بيشتر از سي درصد است و هفتاد درصد بقيه به نوع تربيت و تجربه هاي شخصي انسانها بستگي دارد.

به گفته انها نتايج اين تحقيقات مي تواند براي درک مکانيزم هاي بحران فعلي اقتصادي موثر واقع شود و فهميدن اين موضوع که چگونه ميراث ژنتيکي بر رفتار تجاري انسانها تاثير مي گذارد خيلي مهم است.

برچسب‌ها:

اشتراک‌گذاری

لینک کوتاه:

بیمه دی
کاور شماره 7خبر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

آخرین اخبار