به گزارش پول نیوز ، دويچه وله در گزارشي به مناسبت چهلمين سال اختراع اينترنت نوشت: : اين ارتباط جهاني آسان نبود و چهار دهه قبل استفاده از اينترنت باعث شد تا هنگام اولين آزمايش آن، اختلالي در رايانه فرستنده ايجاد شود.
دوران اينترنت از روز ۲۹اكتبر ۱۹۶۹شروع شد. روزي كه در دانشگاه كاليفرنيا برنامه نويسي با نام چارلز كلاين تحت نظارت پروفسور لئوناردكلاينراك حرف Lرا روي صفحه كليد رايانه اي بسيار بزرگ فشار داد او همزمان با فرانك هارت حرف مي زد كه پانصد كيلومتر دورتر در مركز تحقيقات دانشگاه استنفورد پشت يك رايانه بزرگ نشسته بود و بي صبرانه به مانيتور خود نگاه مي كرد.
قرار اين بود كه كلاين كلمه LOGرا تايپ كند و هارت در جواب INرا بنويسد اما در كار رايانه كلاين بعد از نوشتن حرف دوم اختلالي بوجود آمد و به اين ترتيب اولين پيام كامپيوتري فرستاده دو حرف LOشد.
پروفسور كلاينراك آن روز را خوب به ياد دارد و مي گويد كه آن پيام هاي كوتاه در مقايسه با حجم پيام ها و اطلاعاتي كه امروزه با اينترنت جابجا مي شوند، بسيار ناچيز بودند.
در آن روز هيچ خبرنگار و عكاسي و هيچ محقق ديگري در هنگام ارسال اولين پيام هاي اينترنتي حضور نداشت و اين برقراري موفق ارتباط اينترنتي فقط در دفاتر ثبت شد زيرا كسي فكر نمي كرد كه با اين كار بعدها چه پيشرفت بزرگي به دست خواهد آمد.
آن زمان اينترنت هنوز آرپانت نام داشت و براي اين به وجود آمده بود كه دانشگاها و مراكز تحقيقاتي را در آمريكا به هم ارتباط دهد. هدف هم اين بود كه هيچ رايانه اي نقش رايانه مركزي را بازي نكند.
يعني اگر در نقطه اي خط ارتباطي از كار بيفتد، ارتباط از طريق رايانه ديگري ادامه پيدا كند و با اين كار همه به راحتي به اطلاعات دسترسي پيدا كنند.
البته شعار همگان بايد به اطلاعات دسترسي داشته باشند در عمل حتي امروز هم كار ساده اي نيست زيرا وجود زبان هاي مختلف در دنيا خود مشكلي بزرگ در برقراري ارتباطات جهاني با اينترنت است.
استفاده از تكنيك و فن آوري براي وصل شدن به اينترنت هم همچنان بستگي به ميزان سرمايه گذاري هر كشور در تهيه جديدترين امكانات را دارد. در ۳۷ كشور دنيا دسترسي به تمام بخش هاي شبكه جهاني امكان پذير نيست زيرا دولت ها آن ها را سانسور مي كنند و حتي هنوز هم در بسياري از بخش هاي دنيا مانند روستاهاي آفريقايي سيستم برق وجود ندارد.
با اين همه در كشورهاي پيشرفته نيز همگان از امكانات فراوان اينترنت استفاده نمي كنند.
در اين رابطه ميشائل يكل جامعه شناس با تخصص رسانه ها گفته است: اينترنت يك رسانه جهاني است اما با اين وجود استفاده كنندگان محلي دارد، در واقع بيشتر استفاده شما از اينترنت براي اطلاع گرفتن از محيط اطرافتان است و فراتر از آن نمي رود.
در طي اين ۴۰سال ما چنان به اينترنت عادت كرده ايم كه بدون آ ن زندگي دشواري را خواهيم داشت ، امروزه ايميل ها، وب لاگ ها و چت رومها امكان برقراري ارتباط را شبانه روزي در دسترس همگان قرار مي دهند.
به نظر يكل ، اينترنت روش برقراري ارتباطات ما را تغيير داده ولي هنوز دنياي ما را كاملا زير و رو نكرده است . انسان هنوز هم به برقراري ارتباط رو در رو با انسان هاي ديگر ادامه خواهد داد و بايد مراقب بود كه اين برقراري ارتباط، مانند ارتباط اينترنتي تند و بيش از حد سريع نشود.
آژانس خلاقیت کوانتا